Τραγικό το ερώτημα του Πιλάτου προς τον Χριστό, όσο και αποκαλυπτικό. Ο ηγεμόνας, σε μια κρίση ειλικρίνειας ρωτά τον κρινόμενο: Τι εστίν αλήθεια; Αποκαλυπτικό, γιατί φανερώνει το σκοτάδι του ψεύδους που κυβερνά τον κόσμο, ακόμα και αυτούς που κατέχουν την εξουσία και υποτίθεται πως είναι οι οδηγοί των λαών. Γιατί δείχνει την αδυναμία της κοσμοκράτειρας Ρώμης, που σε μια πορεία πτωτική θεοποιούσε ακόμα και τον αυτοκράτορα, αγωνιζόμενη να στηριχτεί σε όνειρα απατηλά. Τραγικό, γιατί ανακρίνει ο διοικητής τον Βασιλέα, ρωτά την Αλήθεια τι εστίν αλήθεια, αδυνατώντας να διακρίνει την ουσία από το φαινόμενο…
Τραγικό και βασανιστικό το ερώτημα για τον καθένα μας. Η αναζήτηση της αλήθειας στους λόγους, τις πράξεις, τις σκέψεις τις δικές μας και των γύρω μας, αποτελεί συχνά σημείο πάλης, έρευνας, αντικρουόμενων απόψεων. Ποια είναι η πραγματικότητα, ποιες οι εξωτερικές εκδηλώσεις, πώς διακρίνονται και πώς διαχωρίζονται; Αλλά και αποκαλυπτικό, γιατί φανερώνει την αγνωσία μας, την αδυναμία μας να δούμε το βάθος των πραγμάτων, τον εγωισμό που μας απαγορεύει να κατανοήσουμε τον άλλο και να διεισδύσουμε στα ένδον της καρδιάς μας.
Θολωμένοι από την σύγχρονη καταναλωτική πραγματικότητα, απελπισμένοι από τους αυτοαποκαλούμενους «σωτήρες» της κοινωνίας, θαμπωμένοι από τα φώτα της δόξας και της άνεσης, παραπατούμε σ’ ένα δρόμο που δεν γνωρίζουμε, μόνοι μέσα στο πλήθος, που σαν υπνωτισμένο ακολουθεί τα λαμπιόνια που τρεμοσβήνουν στο βάθος.
Κάποια στιγμή μέσα στη ζάλη σου ξυπνάς, διαπιστώνεις πως το πρώτο σου ερώτημα δεν έλυσες, ότι ο δρόμος ήταν μάταιος, οι απαντήσεις απατηλές, και μια κραυγή θέλει να βγει μέσ’ απ’ τα σωθικά σου. Σε μια τέτοια κατάσταση κρίσιμης αυτογνωσίας, το χέρι σου κινήθηκε και λέρωσε τον τοίχο με γράμματα: «ΣΤΟΝ ΑΝΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ».
Μήπως δεν ήταν έτσι πάντα; Από την ώρα που ο διάβολος θόλωσε τα πνευματικά μας μάτια τα πάντα παρουσιάζονται από τον άρχοντα του ψεύδους αντεστραμμένα. Από τότε η αλήθεια βρίσκεται κρυμμένη, δυστυχώς, μέσα στο ψέμα, όπως το πολύτιμο μαργαριτάρι μέσα στην κοπρία των χοίρων και ο μεγάλος θησαυρός στο άγονο χωράφι. Η Αλήθεια είναι ο ένας Εσταυρωμένος, ανάμεσα στους χιλιάδες που καταδίκασε η ρωμαϊκή βαρβαρότητα, ο ένας Σωτήρας, μέσα στο πλήθος των «σωτήρων» της ανθρωπότητας, ο ένας Θεός, ανάμεσα στους θεούς που προσκυνούν οι λαοί (ότι πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια).
Ο Χριστός είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Αυτός αποτελεί το μέτρο για ότι μας παρουσιάζεται ως αληθινό. Αυτός κρίνει την γνησιότητα του καθενός, χωρίς Αυτόν τα πάντα είναι ψεύτικα…
Στο ματωμένο Του μέτωπο καθρεφτίζεται η αλήθεια της εκούσιας ταπείνωσης, στη σιωπή Του μπροστά στον Πιλάτο θεωρούμε το μεγαλείο της γνώσεως, στα απλωμένα στο σταυρό χέρια Του βλέπουμε τι σημαίνει ν’ αγαπάς αληθινά, στην πληγωμένη Του πλευρά ανακαλύπτουμε το μεγαλείο της αυτοθυσίας, στα αστραφτερά Του ιμάτια ατενίζουμε το φως της Αναστάσεως.
Αν τούτη τη στιγμή μέσα στο ψέμα της ιστορίας καταφέρω να την κάνω κέντρο της ύπαρξής μου, τότε η Αλήθεια θα φωτίσει κάθε σκοτεινή γωνιά, θα αποκαταστήσει μέσα και γύρω μου την διαταραγμένη πραγματικότητα, θα διώξει τα σύννεφα της απελπισίας και θα με γεμίσει χαρά και βεβαιότητα για το αύριο. Αυτή η μια στιγμή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου