Σημείον αντιλεγόμενον [Η Υπαπαντή του Κυρίου] (2.2.2020)

Σαράντα ημέρες μετά την γέννηση του Χριστού, αδελφοί χριστιανοί, έφεραν οι γονείς τον νεογέννητο Ιησού στα Ιεροσόλυμα για να τον παρουσιάσουν στον Κύριο, κατά πως έλεγε ο νόμος, ότι κάθε πρωτότοκο αγόρι θα ονομαστεί άγιο για τον Θεό, και για να προσφέρουν ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δυο νεοσσούς περιστεριών. Καθώς εισέρχονταν στο ναό, τούς υποδέχτηκε ο Συμεών, ένας γέροντας ιερέας, δίκαιος και ευλαβής, ο οποίος είχε πληροφορία από το Πνεύμα του Θεού ότι δεν θα πεθάνει πριν δει τον σωτήρα του κόσμου. Πήρε στην αγκαλιά του τον Ιησού και δοξολόγησε τον Θεό λέγοντας «Τώρα, Δέσποτα, απολύεις ειρηνικά τον δούλο σου, όπως είπες, γιατί είδα με τα μάτια μου τον σωτήρα που ετοίμασες για όλους τους ανθρώπους, το φως που θα αποκαλυφθεί στα έθνη και την δόξα του λαού σου Ισραήλ». Στράφηκε στη συνέχεια στον Ιωσήφ και στην Παναγία, που θαύμαζαν για όσα συνέβαιναν, τούς ευλόγησε και είπε στην Μαριάμ: «Ιδού, αυτός είναι η αιτία της πτώσης και της ανάστασης πολλών στον Ισραήλ, και σημείο αντιλεγόμενο. Και την δική σου καρδιά θα την διαπεράσει σπαθί δίστομο, για να αποκαλυφθούν οι διαλογισμοί από πολλές καρδιές». Ἠταν εκεί και η προφήτιδα Άννα, κόρη του Φανουήλ από την φυλή του Ασήρ, ογδόντα τεσσάρων ετών και χήρα από την νεότητά της, αφού έζησε μόλις επτά έτη έγγαμου βίου, η οποία μέρα και νύχτα βρισκόταν στο ναό λατρεύοντας τον Θεό με νηστείες και δεήσεις. Και αυτή εκείνη την ώρα ήλθε και δοξολογούσε τον Κύριο και μιλούσε γι’ αυτόν σε όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ που περίμεναν την λύτρωση. Όταν τέλεσαν όσα προέβλεπε ο νόμος του Θεού, επέστρεψαν στη Γαλιλαία, στην πόλη τους τη Ναζαρέτ. Και το παιδί μεγάλωνε και ενδυναμώνονταν γεμίζοντας από πνεύμα σοφίας, και η χάρις του Θεού ήταν σε αυτό.

Η καλή μεταβολή του βίου [Κυριακή του Ζακχαίου] (26.1.2020)

Οι τρεις τελευταίες Κυριακές της περιόδου του Λουκά μάς μιλούν, αδελφοί χριστιανοί, για την μετάνοια και αποτελούν γέφυρα ανάμεσα στην πρόσφατη εορτή των Θεοφανίων και στην επερχόμενη περίοδο του Τριωδίου. Ας δούμε όμως τί μάς λέει σήμερα ο ευαγγελιστής Λουκάς. Εκείνο τον καιρό, λέει, διέσχιζε ο Ιησούς την Ιεριχώ και κάποιος άνθρωπος ονόματι Ζακχαίος, ο οποίος ήταν αρχιτελώνης και πολύ πλούσιος, ήθελε να δει ποιός τέλος πάντων είναι ο Ιησούς αλλά δεν μπορούσε, γιατί ήταν κοντός. Έτρεξε λοιπόν πιο μπροστά στον δρόμο κι ανέβηκε σε μια συκομορέα για να τον δει, καθώς επρόκειτο να διέλθη από εκεί. Όταν ο Ιησούς βρέθηκε στο σημείο εκείνο, ανασήκωσε το βλέμμα του και είπε, «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα γιατί σήμερα θα μείνω στο σπίτι σου». Κατέβηκε εκείνος βιαστικά και τόν υποδέχτηκε με χαρά, ενώ όλοι με δυσφορία σχολίαζαν ότι στο σπίτι αμαρτωλού ανδρός εισήλθε να καταλύσει. Στάθηκε τότε ο Ζακχαίος και είπε στον Κυριο, «Ιδού, Κύριε, δίνω τα μισά υπάρχοντά μου στους φτωχούς και αν κάποιον αδίκησα τού ανταποδίδω τα τετραπλάσια». Είπε τότε προς αυτόν ο Κύριος ότι «Σήμερα σωτηρία έγινε σε τούτο το σπίτι, καθότι και αυτός παιδι του Αβραάμ είναι. Γιατί ο υιός του ανθρώπου ήλθε να αναζητήσει και να σώσει εκείνο (το πρόβατο) που είχε χαθεί».

Το θαύμα και η πράξη [Κυριακή ΙΒ’ Λουκά] (19.1.2020)

Συνεχίζοντας την σειρά της αναγνώσεως του κατά Λουκάν Ευαγγελίου, έπειτα από την περίοδο που περικλείει το Άγιο Δωδεκαήμερο, διαβάζουμε σήμερα, αδελφοί χριστιανοί, την περικοπή των δέκα λεπρών. Καθώς έμπαινε, λέει, ο Χριστός σε κάποιο χωριό, τον προϋπάντησαν δέκα λεπροί άνδρες, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά και φώναξαν λέγοντας «Ιησού αρχηγέ, ελέησέ μας». Αφού τούς είδε, είπε «Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς». Καθώς μεν αυτοί πορεύονταν, καθαρίστηκαν. Ένας δε από αυτούς, σαν είδε ότι θεραπεύτηκε, επέστρεψε δοξάζοντας τον Θεό με μεγάλη φωνή, και έπεσε με το πρόσωπο στα πόδια του Χριστού, ευχαριστώντας τον. Κι αυτός μάλιστα ήταν Σαμαρείτης. Αποκρίθηκε ο Ιησούς και είπε «Δεν καθαρίστηκαν οι δέκα; οι δε εννέα πού είναι; δεν βρέθηκαν να επιστρέφουν δοξάζοντας τον Θεό, παρά μόνο τούτος ο αλλογενής;» και είπε σε αυτόν «Ανασηκώσου και πήγαινε, η πίστη σου σε έσωσε».

Φως ανέτειλε στον κόσμο [Κυριακή μετά τα Φώτα] (12.1.2020)

Την Κυριακή μετά τα Φώτα, αδελφοί χριστιανοί, κλείνει ο εορτολογικός κύκλος που άρχισε τρεις Κυριακές πριν από τα Χριστούγεννα και περιλαμβάνει τις δύο μεγάλες εορτές των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων. Σε μια ομιλία του ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εξηγεί ότι εκείνη την εποχή μόλις είχε αρχίσει να εορτάζεται χωριστά η Γέννηση του Χριστού από την Βάπτισή του, ενώ μέχρι τότε γιορτάζονταν μαζί και η γιορτή αυτή ονομάζονταν Θεοφάνια ή Επιφάνια. Στην πράξη όμως δεν πρόκειται για διαχωρισμό αλλά για επέκταση της γιορτής της φανέρωσης του Θεού στον κόσμο, γι αυτό και αποκαλούμε την περίοδο αυτή «Άγιο Δωδεκαήμερο», και επειδή τρόπον τινά αποτελεί μια λειτουργική μέρα, γι αυτό και την περίοδο αυτή τρώμε από όλες τις τροφές, παρεκτός από την παραμονή των Θεοφανίων.

Αρχή του ευαγγελίου Ιησού Χριστού [Κυριακή προ των Φώτων] (5.1.2020)

Η ευαγγελική περικοπή που διαβάζουμε στην Θεία Λειτουργία της Κυριακής πριν από τα Θεοφάνια είναι, αδελφοί χριστιανοί, οι πρώτοι οκτώ στίχοι του πρώτου κεφαλαίου του κατά Μάρκον Ευαγγελίου. Σε απλά ελληνικά μάς λέει τα εξής: «Αρχή του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, υιού του Θεού. Καθώς είναι γραμμένο στα βιβλία των προφητών, ότι “ιδού, εγώ στέλνω τον αγγελιοφόρο μου πριν από το πρόσωπό σου, ο οποίος θα στρώσει τον δρόμο μπροστά σου”1 και “φωνή κάποιου που φωνάζει στην έρημο, ετοιμάστε την οδό του Κυρίου, ευθείες να χαράζετε τις πορείες αυτού”2, έτσι έγινε ο Ιωάννης βαπτίζοντας στην έρημο και κηρύσσοντας βάπτισμα μετανοίας για άφεση των αμαρτιών. Και εξέρχονταν προς αυτόν όλη η Ιουδαία χώρα και οι Ιεροσολυμίτες, και βαπτίζονταν όλοι από αυτόν στον Ιορδάνη ποταμό, εξομολογούμενοι τις αμαρτίες τους. Ο Ιωάννης ήταν ντυμένος χιτώνα από τρίχες καμήλας, είχε δεμένη τη μέση του με δερμάτινη ζώνη κι έτρωγε ακρίδες και μέλι άγριο. Και κήρυττε λέγοντας “έρχεται μετά από εμένα ο ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι ικανός να σκύψω και να λύσω τον ιμάντα των υποδημάτων του. Εγώ μεν σάς βάπτισα στο νερό, αυτός όμως θα σάς βαπτίσει στο Άγιο Πνεύμα”».