Το φως του κόσμου [Γ’ Ματθαίου] (28.6.2020)

Τις δύο προηγούμενες Κυριακές, αδελφοί χριστιανοί, μάς δίδαξε ο Χριστός την ιεράρχηση των πραγμάτων και των προσώπων στην ζωή μας, με πρωταρχική την αγάπη προς τον ίδιο, και είδαμε πώς οι πρώτοι από τους αγίους αποστόλους έκαναν πράξη αυτή την προτροπή, αφού εγκατέλειψαν τα πάντα στο κάλεσμά του και τον ακολούθησαν. Με την σημερινή περικοπη του ιερού Ευαγγελίου, η οποία αποτελεί μέρος της επί του όρους ομιλίας, ο Χριστός μάς διδάσκει ότι ο άνθρωπος που είναι προσκολλημένος στα επίγεια αγαθά δεν δύναται να έχει στην ψυχή του τον φωτισμό του Θεού.

Η κλήση των ψαράδων [Β’ Ματθαίου] (21.6.2020)

Την περασμένη Κυριακή, αδελφοί χριστιανοί, ο Χριστός έθεσε το πλαίσιο των προτεραιοτήτων μας, προτάσσοντας την προς τον Θεό αγάπη πάνω από την αγάπη προς τους γονείς, τους συγγενείς ή προς τα επίγεια αγαθά. Μάς είπε μάλιστα ότι όποιος τα αφήσει όλα αυτά για το όνομά του, θα λάβει εκατονταπλάσια και θα κληρονομήσει την αιώνιο ζωή. Σήμερα βλέπουμε το παράδειγμα της κλήσεως των πρώτων μαθητών και αποστόλων του Χριστού, των απλών ψαράδων της Γαλιλαίας, οι οποίοι στο κάλεσμα του Ιησού άφησαν τα πάντα και τον ακολούθησαν.

Η καλή ομολογία [Κυριακή των Αγίων Πάντων] (14.6.2020)

Η πρώτη Κυριακή του Ματθαίου, αδελφοί χριστιανοί, αποτελεί την κατακλείδα της περιόδου του Πεντηκοσταρίου και γέφυρα τρόπον τινά για τα διδάγματα που πρόκειται εν συνεχεία να μάς παρουσιάσει η αγία μας Εκκλησία. Εορτάσαμε την Ανάσταση του Κυριου μας και την Ανάληψή του στους ουρανούς και την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους αγίους αποστόλους, το οποίο φωτίζει και αγιάζει πάντα άνθρωπο και όλον συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας. Κατά λογική σειρά, σήμερα τιμούμε και εορτάζουμε τους Άγιους Πάντες, οι οποίοι έγιναν δοχεία της χάριτος του Παρακλήτου και ως άλλοι αστέρες κατακοσμούν το νοητό στερέωμα της Εκκλησίας. Είναι αυτοί που η καρδιά τους φλεγόταν από αγάπη για τον Χριστό και όλη τους η ζωή αποτελούσε ομολογία τούτης της αγάπης. Γι αυτό και με τα λόγια τους και με τα έργα τους έγιναν κήρυκες της αληθείας και μάρτυρες της πίστεως και πολλοί από αυτούς δεν δίστασαν ακόμη και το αίμα τους να χύσουν για την αγάπη του Χριστού. Γι αυτή την αγάπη μάς ομιλεί ο ίδιος ο Χριστός στην σημερινή περικοπή του ιερού Ευαγγελίου [1].

Ο Παράκλητος και οι απαράκλητοι [Κυριακή της Πεντηκοστής] (7.6.2020)

Σήμερα, αδελφοί χριστιανοί, κλείνει η περίοδος του Πεντηκοσταρίου, κατά την οποία πανηγυρίσαμε την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και την Ανάληψή του στους ουρανούς, και κατά την οποία αναγιγνώσκεται το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, και από αύριο, Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, αρχίζει η περίοδος του Ματθαίου, η οποία φτάνει μέρι την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Η χαρά όμως των πιστών δεν σταματά, γιατί η ημέρα της Πεντηκοστής αποτελεί την γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας, η οποία ζει εις τον αιώνα και δεν πρόκειται να καταλυθεί ούτε με την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, κατά τους αψευδείς του λόγους. Αφετηρία, επομένως, λογίζεται η σημερινη μέρα, ή μάλλον διαιώνιση της χαράς της Αναστάσεως, την οποία άλλωστε εορτάζουμε κάθε Κυριακή του έτους. Γιατί ο Χριστός έστειλε στον κόσμο, όπως υποσχέθηκε, άλλον Παράκλητο, δηλαδή άλλον βοηθό, συμπαραστάτη και παρηγοριά του κόσμου, το Άγιον Πνεύμα, το οποίο φωτίζει και αγιάζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, και όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας, και καλεί πάντας εις ενότητα, γιατί Εκκλησία είναι όνομα ενότητας και αγάπης. Πάνω δε από όλα, το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που επιτελεί τα ιερά Μυστήρια, με κορωνίδα πάντων την Θεία Ευχαριστία, και καθιστά τον μεν Χριστό παρόντα ανάμεσά μας, εντός του Αγίου Ποτηρίου, εμάς δε κοινωνούς του θεανθρώπινου σώματος και αίματος του σωτήρος Χριστού.