Οι υιοί του Υψίστου [Κυριακή Β’ Λουκά] (29.9.2019)

Την περασμένη Κυριακή, αγαπητοί χριστιανοί, είδαμε πώς οι ψαράδες της Γαλιλαίας παράτησαν τα πάντα και ακολούθησαν τον Χριστό, και ότι εάν θέλουμε κι εμείς να τον ακολουθήσουμε, είναι ανάγκη να θέσουμε προτεραιότητα την αγάπη προς τον Θεό και προς τον πλησίον, ώστε και τα βιοτικά πράγματα να συνεργούν στο αγαθό. Βέβαια, ίσως κανείς διστάζει ή ο λογισμός τού λέει ότι σήμερα τα πράγματα είναι δυσκολότερα γιατί οι συνθήκες της εποχής μας είναι διαφορετικές κι επειδή εμείς δεν έχουμε την δυνατότητα να συναναστραφούμε πρόσωπο προς πρόσωπο με τον θεάνθρωπο Ιησού. Για τον λόγο αυτό σήμερα, στην περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε νωρίτερα, ο Κύριος Ιησούς Χριστός μάς διδάσκει με ποιόν τρόπο μπορούμε να τον μιμηθούμε και να γίνουμε υιοί του Υψίστου, δηλαδή παιδιά του Θεού.

Η κλήση των αποστόλων [Κυριακή Α’ Λουκά] (22.9.2019)

Από σήμερα, αδελφοί χριστιανοί, ξεκινά η περίοδος του Λουκά, δηλαδή οι περικοπές του Ευαγγελίου που διαβάζουμε στην εκκλησία είναι από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο. Το βιβλίο του Ευαγγελίου που βρίσκεται πάντα επάνω στην Αγία Τράπεζα, περιέχει περικοπές από τα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, οι οποίες διαβάζονται κάθε ημέρα στην εκκλησία. Αρχίζει την Κυριακή του Πάσχα με το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, χωρισμένο όπως είπαμε σε περικοπές, το οποίο καλύπτει όλη την περίοδο μέχρι και την Κυριακή της Πεντηκοστής. Από την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος και μέχρι τις παραμονές της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού, οι περικοπές προέρχονται από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, ενώ μετά την Ύψωση ακολουθούν τα αναγνώσματα από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο. Κατά την περίοδο, τέλος, του Τριωδίου, διαβάζεται το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, κι έτσι μέσα σε ένα χρόνο ολοκληρώνεται η ανάγνωση και των εσσάρων Ευαγγελίων. Με παρόμοιο τρόπο είναι χωρισμένο σε περικοπές και το άλλο λειτουργικό βιβλίο, ο Απόστολος, το οποίο περιέχει περικοπές από τις Πράξεις των Αποστόλων και τις λοιπές επιστολές τις Καινής Διαθήκης, οι οποίες διαβάζονται κάθε ημέρα στην εκκλησία, αμέσως πριν την περικοπή του ιερού Ευαγγελίου.

Κυριακή μετά την Ύψωση (15.9.2019)

Την περασμένη Κυριακή, αγαπητοί χριστιανοί, ο Χριστός μάς είπε ότι θεός ών έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για χάρη μας, ώστε όποιος πιστεύει σε αυτόν να μην χάνεται αλλά να έχει ζωή αιώνιο. Και κατά την χτεσινή εορτή της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού, θυμηθήκαμε το Πάθος του Κυρίου και την εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη. Σήμερα, Κυριακή μετά την Ύψωση, μάς ομιλεί και πάλι ο Χριστός και μάς λέει: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του κι ας σηκώσει τον σταυρό του κι ας με ακολουθήσει. Γιατί όποιος θέλει να σώσει την ψυχή του, θα την χάσει‧ όποιος όμως χάσει την ψυχή του για μένα και για το ευαγγέλιο, αυτός θα την σώσει. Γιατί σε τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος αν κερδήσει τον κόσμο όλο αλλά χάσει την ψυχή του; ή τί αντάλλαγμα μπορεί να δώσει ο άνθρωπος για την ψυχή του; Όποιος θεωρήσει ντροπή εμένα και τους λόγους μου σε τούτη την γενεά την αμαρτωλή και μοιχαλίδα, και ο υιός του ανθρώπου θα τον ντροπιάσει όταν θα έρθει με την πατρική του δόξα μαζί με τους αγίους αγγέλους. Αλήθεια σάς λέω, ότι υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά σας, οι οποίοι δεν θα γευτούν θάνατο μέχρι να δουν την βασιλεία του Θεού να έχει έλθει με δύναμη»¹.

Η Ύψωση του τιμίου Σταυρού (14.9.2019)

Σήμερα, αγαπητοί χριστιανοί, γιορτάζουμε την Ύψωση του τιμίου Σταυρού, γεγονός που σχετίζεται αρχικά με την εύρεσή του από την αγία Ελένη, την μητέρα του πρώτου χριστιανού αυτοκράτορα, του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Το συναξάρι της ημέρας, το οποίο διαβάζεται νωρίς το πρωί, περίπου στα μισά της ιεράς ακολουθίας του Όρθρου, μάς πληροφορεί ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος, κάποια στιγμή πριν γίνει αυτοκράτορας, επρόκειτο να δώσει μια μάχη στα περίχωρα της Ρώμης αντιμέτωπος με τον στρατηγό Μαγνέντιο, σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς‧ άλλοι πάλι λένε ότι η μάχη αυτή δόθηκε στον Δούναβη εναντίον των Σκυθών. Βλέποντας, τέλος πάντων, την αριθμητική υπεροχή των αντιπάλων, τον κατέλαβε αγωνία και φόβος για την έκβαση της μάχης. Τότε είδε, μεσημεριάτικα, έναν σταυρό στον ουρανό σχηματισμένο από αστέρια και γύρω του μια επιγραφή στα λατινικά, την γλώσσα που ήξερε και μιλούσε: εν τούτω νίκα.

Κυριακή προ της Υψώσεως και το γενέθλιο της Θεοτόκου (8.9.2019)

    Την περασμένη Κυριακή, αγαπητοί χριστιανοί, η αγία μας Eκκλησία μάς είπε ότι θα μάς μιλήσει για τον Χριστό, ο οποίος είναι η ελπίδα, η γιατρειά και ο λυτρωτής του κόσμου. Σήμερα γιορτάζει την γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου και παράλληλα μάς προετοιμάζει για την πρώτη μεγάλη γιορτή που σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε, αυτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Με τον τρόπο αυτό μάς εισάγει στο μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού και της  εκούσιας σταυρικής του θυσίας, για χάρη δική μας και από την υπερβολική αγάπη του προς εμάς. Αυτό μάς το είπε ο ίδιος ο Χριστός, στην περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε σήμερα.
    Αλλά ας πούμε πρώτα δυο λόγια για την γέννηση της Παναγίας. Οι γονείς της, ο Ιωακείμ και η Άννα, ήταν φιλόθεοι άνθρωποι και πλούσιοι, αλλά δεν είχαν παιδιά, κι εκείνη την εποχή ήταν μεγάλη ντροπή να μην έχει παιδιά ένα ζευγάρι. Προσεύχονταν λοιπόν επίμονα και με δάκρυα και οι δυο και παρακαλούσαν τον Θεό να τούς δώσει ένα παιδί, και προσέφεραν διπλές τις συνηθισμένες τότε θυσίες και προσφορές στον ναό, ελπίζοντας στο έλεος και στην φιλανθρωπία του. Και ο Θεός όχι μόνο άκουσε τις προσευχές τους και έλυσε την στείρωση της Άννας, αλλά ευδόκησε να έλθει στον κόσμο η γυναίκα εκείνη που έμελλε να γεννήσει τον θεάνθρωπο Ιησού.