Την περασμένη Κυριακή, αγαπητοί χριστιανοί, η αγία μας Eκκλησία μάς είπε ότι θα μάς μιλήσει για τον Χριστό, ο οποίος είναι η ελπίδα, η γιατρειά και ο λυτρωτής του κόσμου. Σήμερα γιορτάζει την γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου και παράλληλα μάς προετοιμάζει για την πρώτη μεγάλη γιορτή που σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε, αυτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Με τον τρόπο αυτό μάς εισάγει στο μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού και της εκούσιας σταυρικής του θυσίας, για χάρη δική μας και από την υπερβολική αγάπη του προς εμάς. Αυτό μάς το είπε ο ίδιος ο Χριστός, στην περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε σήμερα.
Αλλά ας πούμε πρώτα δυο λόγια για την γέννηση της Παναγίας. Οι γονείς της, ο Ιωακείμ και η Άννα, ήταν φιλόθεοι άνθρωποι και πλούσιοι, αλλά δεν είχαν παιδιά, κι εκείνη την εποχή ήταν μεγάλη ντροπή να μην έχει παιδιά ένα ζευγάρι. Προσεύχονταν λοιπόν επίμονα και με δάκρυα και οι δυο και παρακαλούσαν τον Θεό να τούς δώσει ένα παιδί, και προσέφεραν διπλές τις συνηθισμένες τότε θυσίες και προσφορές στον ναό, ελπίζοντας στο έλεος και στην φιλανθρωπία του. Και ο Θεός όχι μόνο άκουσε τις προσευχές τους και έλυσε την στείρωση της Άννας, αλλά ευδόκησε να έλθει στον κόσμο η γυναίκα εκείνη που έμελλε να γεννήσει τον θεάνθρωπο Ιησού.
Ας κάνουμε εδώ μια παρένθεση: πολλοί νομίζουν ότι οι θλίψεις και οι στεναχώριες στη ζωή μας οφείλονται αποκλειστικά σε λάθη ή αμαρτήματα δικά μας και ότι με τον τρόπο αυτό τρόπον τινά ο Θεός μάς τιμωρεί, έστω για να μάς διορθώσει. Δεν είναι όμως έτσι, και το βλέπουμε αυτό στους γονείς της Παναγίας αλλά και σε πάμπολλα παραδείγματα, παλαιότερα και σύγχρονα. Άρα, κανείς δεν μπορεί να αποφανθεί για ποιό λόγο συμβαίνουν‧ ένα όμως είναι σίγουρο, ότι οι θλίψεις δοκιμάζουν την πίστη μας και ότι η προσευχή που γίνεται με πίστη ελκύει το έλεος του Θεού, ο οποίος έχει την δύναμη να ανατρέπει ακόμα και τους νόμους της φύσης.
Χαρά, λοιπόν, διπλή προξενεί η γέννηση της Θεοτόκου‧ γιατί ο Θεός εισάκουσε τις προσευχές των δικαίων, του Ιωακείμ και της Άννας, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι τιμωρός αλλά φιλάνθρωπος. Κι επιπλέον, επειδή η γέννηση της Θεοτόκου σηματοδοτεί την απαρχή της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, όπως χαρακτηριστικά ψάλλουμε στο απολυτίκιο της ημέρας, το οποίο σε απλά ελληνικά λέει: «Η γέννησή σου, Θεοτόκε, έφερε το μήνυμα της χαράς σε ολόκληρη την οικουμένη‧ γιατί από εσένα ανέτειλε ο ήλιος της δικαιοσύνης, ο Χριστός ο Θεός μας. Και αφού έλυσε την κατάρα (της Εύας) έδωσε την ευλογία (της συγγνώμης) και αφού κατάργησε τον θάνατο, μάς έκανε δώρο την αιώνιο ζωή».
Με ποιό τρόπο ο Χριστός κατάργησε τον θάνατο και μάς χάρισε την αιώνιο ζωή; με τον σταυρό και την Ανάστασή του. Το είπε ο ίδιος, πολύ πριν το Πάθος του, στον Νικόδημο που ήλθε νύχτα να συνομιλήσει μαζί του. Το Ευαγγέλιο που ακούσαμε σήμερα1 είναι απόσπασμα από εκείνη την συνομιλία. Λέει λοιπόν ο Χριστός ότι κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό, παρά μόνο εκείνος που κατήλθε από τον ουρανό στην γη, ο υιός του ανθρώπου, ο οποίος είναι στον ουρανό. Και όπως ο Μωυσής ύψωσε το χάλκινο φίδι στην έρημο και σταμάτησαν να πεθαίνουν οι Ισραηλίτες από τα δαγκώματα των φιδιών, έτσι πρέπει να υψωθεί ο υιός του ανθρώπου, ώστε ο καθείς που πιστεύει σε αυτόν να μην χαθεί αλλά να ζει αιώνια. Γιατί ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, που έδωσε τον μονογενή του υιό, ώστε όποιος πιστεύει σε αυτόν να μην χαθεί, αλλά να έχει ζωή αιώνιο. Γιατί ο Θεός δεν έστειλε τον γιο του στον κόσμο για να τον κρίνει, αλλά για να σωθεί ο κόσμος δι’ αυτού.
Βλέπουμε εδώ ότι ο Χριστός μάς μιλάει για τον εαυτό του και μάς λέει ότι δεν είναι απλά άνθρωπος αλλά και Θεός και συγκεκριμένα το δεύτερο πρόσωπο της αγίας Τριάδος, που από άπειρη αγάπη προς τον κόσμο έγινε άνθρωπος με σκοπό να σταυρωθεί για να ακυρώσει τα θανατηφόρα τσιμπήματα του νοητού φιδιού, δηλαδή του διαβόλου. Ο συνάναρχος Υιός και Λόγος του Θεού προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και έγινε υιός του ανθρώπου, χωρίς να παύσει να είναι θεός. Γι αυτό λέει ότι κατέβηκε από τον ουρανό και ταυτόχρονα είναι στον ουρανό.
Για τον σταυρό και για το πάθος του θεανθρώπου Ιησού Χριστού σύντομα θα έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα. Για σήμερα είναι αρκετά όσα είδαμε, ότι δηλαδή ο Χριστός είναι ο σωτήρας του κόσμου, τέλειος θεός και τέλειος άνθρωπος, που από την αγάπη του προς τον άνθρωπο δεν τον άφησε να πεθαίνει από τα δήγματα του πονηρού αλλά θυσιάστηκε επάνω στον σταυρό, ο οποίος έγινε το εργαλείο της σωτηρίας μας. Και για να επιτελέσει το σωτήριο έργο του, έγινε άνθρωπος και γεννήθηκε από την αειπάρθενο Μαρία, την Παναγιά μας, της οποίας την γέννηση γιορτάζουμε σήμερα.
Καρπός της πίστης των θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, η γέννηση της Θεοτόκου. Καρπός της πίστης στον Χριστό και στον Σταυρό η σωτηρία η δικιά μας, όπως μάς είπαν τα αψευδή χείλη του Κυρίου‧ αυτή την πίστη, αγαπητοί χριστιανοί, ας προσευχόμαστε στον Θεό να ενδυναμώνει μέσα μας, ώστε να γλιτώνουμε από τις θλίψεις της ζωής και από τις παγίδες του εχθρού και να γινόμαστε μέτοχοι της αιώνιας ζωής που χαρίζει σε όλον τον κόσμο ο Χριστός. Αμήν.
-----------------------------
1. Ιωάν. γ’ 13-17.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου