Γιατί προσεύχομαι;
- γιατί η ζωή μου ολόκληρη βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Γιατί με τη θέλησή Του υπάρχω, ζω και αναπνέω.
- γιατί η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό, με την υπέρτατη Αγάπη, μέσα από την οποία αντλώ δύναμη να ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία και να μοιράζω φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.
- γιατί ο Θεός είναι ο φίλος μου ο αληθινός, που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για μένα! Και γι’ αυτό δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ μόνο!
- γιατί τον φίλο μου δεν τον ξεχνώ, αλλά κάθε μέρα, κάθε στιγμή, θέλω να είμαι κοντά Του και να ζω τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του.
- γιατί κοντά Του βρίσκω καταφύγιο στις τρικυμίες της ζωής, στήριγμα εκεί που όλα καταρρέουν, συμπαραστάτη στις στιγμές της μοναξιάς, αχτίδα φωτός στη μαύρη ομίχλη της απελπισίας…
- γιατί όταν χρειαστώ τη βοήθειά Του, βρίσκεται πάντα δίπλα μου, ακόμα και όταν νομίζω πως δεν με ακούει… Εκείνος όμως ρυθμίζει τα πάντα με τόση σοφία, για το δικό μου πνευματικό συμφέρον.
- γιατί νιώθω την ανάγκη καθημερινά να Τον ευχαριστώ που με διατηρεί υγιή και με σώας τας φρένας, που ζω σε μια κοινωνία ελεύθερη και ειρηνική, που έχω όποιο αγαθό επιθυμήσω… Δηλαδή, για τα αυτονόητα…
- γιατί ακόμα και αν ζούσα κάτω από αντίξοες συνθήκες, η προσευχή θα ήταν το στήριγμά μου, ο σύνδεσμός μου με την αληθινή Ζωή, με την πραγματική Δικαιοσύνη, με την ασάλευτη Αλήθεια, με την μόνη τροφή που μπορεί να θρέψει την καρδιά μου.
- γιατί έχω το προνόμιο να γνωρίζω τον αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους και δεν είναι δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας ή διανόησης. Και αυτό με κάνει να νιώθω ξεχωριστός!
- γιατί είμαι πλασμένος να επιστρέφω σε Αυτόν την αγάπη που τόσο απλόχερα έχει σκορπίσει στον κόσμο. Και αυτό το κάνω με τη ζωή μου ολόκληρη, αλλά πολύ περισσότερο με την προσευχή!
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "βήματα" της Ι.Μ. Κερκύρας)
γιατί όταν χρειαστώ τη βοήθειά Του, βρίσκεται πάντα δίπλα μου, ακόμα και όταν νομίζω πως δεν με ακούει… Εκείνος όμως ρυθμίζει τα πάντα με τόση σοφία, για το δικό μου πνευματικό συμφέρον..... me olo ton sevasmo, symfwnw me ola afta alla afto to 'gia to diko mou pnevmatiko symferon' den to dexomai. Apo oti fainetai kapoioi exoun aploxera agaph kai ola tous pane kala xwris kapoion kopo enw alloi parakalane kai ekeinous toyus dokimazei? malista... wraia dikaiosyni. Kai an opws lene merikoi 'perimene den ksereis tin exeliksi ' einai na erthei h dikaiosyni sta 60 mas e tote lipamai alla den tha xarw kiolas.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι μας δοκιμαζόμαστε, και όλοι μας, όσο κοντά Του αν πιστεύουμε (ή αν νομίζουν οι άλλοι για μας) ότι είμαστε, περνάμε περιόδους στη ζωή μας που νιώθουμε ότι δεν μας ακούει, ότι βρίσκεται πολύ μακριά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, ακόμα και για αυτούς που "φαίνεται"πως όλα τα έχουν απλόχερα, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε επακριβώς ούτε τα προβλήματα που ίσως αντιμετωπίζουν, ούτε τον δικό τους πνευματικό αγώνα.
Τέλος, αναφορικά με την δικαίωση, αν αναφέρεστε σε δικαίωση αναφορικά με αδικίες που έχουν γίνει σε βάρος μας, τότε το μόνο που μπορώ να πω ως άνθρωπος είναι ότι δεν θεωρώ την δικαίωση ως ικανοποίηση εκδικητικής ή έστω ανταποδοτικής φύσεως. Πιστεύω ότι η δικαίωση πρώτα από όλα μπορεί να έρθει όταν μέσα μας βρούμε τρόπους να γαληνέψει η ψυχή μας, όταν τα βρούμε με τον ίδιο μας τον εαυτό, κι έπειτα με τον Θεό και τους συνανθρώπους μας.
Ευχαριστώ για το σχόλιο.