Κυριακή μετά τα Φώτα (11-1-2015)

Ενί εκάστω εδόθη η χάρις

Ἐφεσ. 4.7-13

Ἀδελφοί, ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. Διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. Τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; Ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. Καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ. 

Κυριακή μετά τα Φώτα σήμερα, και ο απόστολος Παύλος μάς ομιλεί για τα χαρίσματα του θεού στους ανθρώπους. Αδελφοί, μάς λέει, στον καθένα ξεχωριστά δόθηκε η χάρις, σύμφωνα με το μέτρο της δωρεάς του Χριστού. Γι αυτό λέει· αφού ανέβηκε ψηλά αιχμαλώτισε αιχμαλώτους και έδωσε δώρα στους ανθρώπους. Και το ανέβηκε τι άλλο σημαίνει, παρά ότι πρώτα κατέβηκε στα καταχθόνια της γης; Εκείνος που κατέβηκε, ο ίδιος είναι που ανέβηκε πιο ψηλά από τους ουρανούς, για να γεμίσει τα πάντα. Και αυτός έδωσε τους αποστόλους, τους προφήτες, τους ευαγγελιστές, τους ποιμένες και διδασκάλους, ώστε να διακονούν έμπρακτα τον καταρτισμό των πιστών και να οικοδομείται το σώμα του Χριστού, μέχρι να καταλήξουμε όλοι στην ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, σε άνδρα τέλειο, στο μέτρο του πλήρους αναστήματος του Χριστού.

Κατά την προχθεσινή εορτή των Θεοφανίων, μάς μίλησε για την χάρη του Θεού την σωτήριο, και είδαμε τι σημαίνει χάρις και έλεος και φιλανθρωπία του Θεού. Σήμερα αναφέρεται στα επιμέρους χαρίσματα, τα οποία δίνει ο Χριστός στον κάθε άνθρωπο διαφορετικά. Αυτός είναι ο δωρεοδότης πάντων, ο Κύριος ο οποίος ανατέλλει μεν τον ήλι επί δικαίους και αδίκους και δίνει σε άλλον πέντε τάλαντα, σε άλλον δύο και σε άλλον ένα. Αυτός είναι που Θεός ών εταπείνωσε εαυτόν, συνέστειλε την θεία φύση του και ενώθηκε με την ανθρώπινη στο πρόσωπο του Χριστού, τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος με ψυχή και σώμα, εκτός αμαρτίας. Και όπως κατέβηκε στα ύδατα του Ιορδάνη και ευθύς ανέβη από του ύδατος καθότι ήταν ξένος προς την αμαρτία, έτσι με το πάθος και τον σταυρικό του θάνατο κατέβηκε στον Άδη και Αναστήθηκε, όντας ξένος προς τον θάνατο και καταλύοντας τα δεσμά του θανάτου, και συνανέστησε τους απ` αιώνος νεκρούς και τέλος ανέβηκε πάλι στους ουρανούς. Και μετά την Ανάληψη έστειλε στους μαθητές του το Άγιο Πνεύμα, το οποίο εδίδαξε σε αυτούς πάσαν την αλήθειαν και τούς πλούτισε με χαρίσματα πνευματικά, και μαζί με αυτούς πλουτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο, άλλον με λιγότερα και άλλον με περισσότερα, ανάλογα με την δύναμη του καθενός και αποσκοπώντας στην οικοδομή όλου του σώματος της Εκκλησίας. 

Είναι περιττό νομίζω να τονίσουμε ότι τα δώρα του Θεού δεν είναι εφήμερα και επίγεια, αλλά πνευματικά και αιώνια. Ούτε πάλι αποσκοπούν στην ατομική μας ευημερία ή πρόοδο, αλλά στην καλλιέργεια και στην οικοδομή όλης της Εκκλησίας. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Θεός δεν δίνει τα ίδια χαρίσματα σε όλους, αλλά άλλον τον κάνει προφήτη, άλλον διδάσκαλο, άλλον ποιμένα, άλλον ευαγγελιστή, ούτως ώστε πρώτα να εργαζόμαστε πνευματικά για την καλλιέργεια και την αύξηση των ταλάντων, έπειτα να μιμούμαστε την αγαθότητα του Θεού και να μοιραζόμαστε τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, και τέλος με τον τρόπο αυτό να κατορθώσουμε να γνωρίσουμε τον Θεό και να ενωθούμε όλοι, να γίνουμε ένας άνθρωπος, στο μέτρο της τελειότητας του Χριστού.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Θεός δίνει χαρίσματα σε όλους τους ανθρώπους, ακόμα και στους μη χριστιανούς, για να γνωρίσουμε δηλαδή τον αληθινό Θεό. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όλοι οι μεγάλοι σοφοί της ανθρωπότητας σε ανύποπτο χρόνο μίλησαν ο καθένας με τα δικά του μέσα για τον άπειρο και ασχημάτιστο Θεό, ο οποίος βρίσκεται πάνω από τα σχήματα και τις σκιές των αρχαίων θρησκειών (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλες οι θρησκείες πιστεύουν στον ίδιο Θεό· αξίζει να θυμηθούμε τον απόστολο Παύλο, ο οποίος δεν αναφέρθηκε καθόλου στο δωδεκάθεο, αλλά στον άγνωστο θεό, ο οποίος ήλθε επί της γης και φανέρωσε την θεότητά του στους ανθρώπους). Ούτε πάλι είναι τυχαίο που άνθρωποι απλοί, ακατήχητοι και αμύητοι στα της πίστεως, συχνά διαθέτουν υγιή πνευματικά κριτήρια και αγάπη προς τον Θεό και απλότητα σε μεγαλύτερο βαθμό από πολλούς από εμάς. Γιατυί ο Θεός δεν είναι πρωσοπολήπτης, αλλά «θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». 

Γι αυτό και δεν ωφελεί να καυχώμαστε για τα χαρίσματα που διαθέτουμε, επειδή δεν είναι δικά μας επιτεύγματα αλλά δώρα του Θεού και μάλιστα όχι για να τα κρατάμε για τον εαυτό μας – μιμούμενοι τον δούλο που έθαψε στην γη το τάλαντο - αλλά για να τα μοιραζόμαστε με όλους και για να πλουτίζουμε όλοι από κοινού. Ούτε πάλι να θεωρούμε ότι το ένα χάρισμα είναι σημαντικότερο από το άλλο ή ακόμα χειρότερα, να νομίζουμε ότι ο δείνα είναι ανώτερος και ο άλλος κατώτερος, επειδή διαθέτουν διαφορετικά χαρίσματα. Γιατί, όπως για την οικοδομή ενός σπιτιού είναι εξίσου σημαντική η λάσπη, οι πέτρες, τα περιθυρώματα, τα παράθυρα, τα κεραμίδια κλπ, έτσι και για την πνευματική οικοδομή του σώματος της Εκκλησίας το κάθε χάρισμα είναι σημαντικό και απαραίτητο και συνεργάζεται με τα υπόλοιπα και όλα μαζί αλληλοσυμπληρώνονται. 

Ευρισκόμενοι στον απόηχο της θείας Επιφανείας, της γεννήσεως δηλαδή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Βαπτίσεώς του στον Ιορδάνη ποταμό, ας δοξάζουμε τον Θεό και ας είμαστε ευγνώμονες για τις πλούσιες δωρεές του στον κόσμο και στον καθένα μας ξεχωριστά, και ας εργαζόμαστε κατά Θεόν, ώστε η ευχή του Αποστόλου να γίνει πράξη, να φτάσουμε δηλαδή όλοι στα μέτρα της αγάπης και της πληρότητας του Χριστού. Αμήν.

π. Χ.Β.