Μνήμη Αγίου Τρύφωνος (1-2-2015)

Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;

Ρωμ. 8.28-39

Ἀδελφοί, οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν· ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς· οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; Εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ᾿ ἡμῶν; Ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ᾿ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται; Τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν· τίς ὁ κατακρίνων; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καὶ ἔστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν. Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; Καθὼς γέγραπται ὅτι «ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς». Ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. 

Εορτάζει σήμερα η αγία μας Εκκλησία την μνήμη του Αγίου μάρτυρος Τρύφωνος και με την ευκαιρία αυτή μάς υπενθυμίζει τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους, αναφορικά με την αγάπη προς τον Θεό, η οποία δικαιώνει τον άνθρωπο και τον ενώνει με τον Θεό με έναν δεσμό τον οποίο καμία δύναμη, ούτε ανθρώπινη ούτε υπερκόσμια, δεν μπορεί να διασπάσει. «Ποιος μπορεί να μάς χωρίσει από την αγάπη του Χριστού;», ρωτά ο απόστολος, ποια «θλίψη ή στεναχώρια ή διωγμός ή πείνα, ή γυμνότητα ή κίνδυνος ή φονικό μαχαίρι; γιατί έχει γραφτεί ότι “για σένα θανατωνόμαστε όλη την ημέρα· έχουμε λογαριαστεί σαν πρόβατα που τα φέρνουν στη σφαγή”» (Ψαλμ. 43.23). Πράγματι, κανείς και τίποτα δεν έχει την δύναμη να μάς χωρίσει από την αγάπη του Χριστού· οι δυνάμεις του κόσμου τούτου, οι άνθρωποι ή οι απρόσωποι μηχανισμοί μπορούν να μάς στερήσουν τα πάντα, να μάς περιορίσουν τις ατομικές ελευθερίες, να μάς οδηγήσουν απολογούμενους επειδή πιστεύουμε στον Θεό, μπορούν να μάς δημιουργήσουν θλίψεις ή στεναχώριες ή να μάς στερήσουν ακόμα και την ζωή μας. Η αγάπη όμως του Χριστού επαφίεται στην δική μας προαίρεση, αποτελεί κίνηση ελευθερίας του ανθρώπινου προσώπου, ελευθερία την οποία ούτε ο ίδιος ο Θεός παραβιάζει.

Γι αυτό και ο Θεός, από σεβασμό στην ανθρώπινη ελευθερία την οποία μάς έδωσε ο ίδιος ως θεϊκό δώρο, επέλεξε τον συγκεκριμένο τρόπο για την σωτηρία μας, δηλαδή την σάρκωση του υιού και Λόγου του, το Πάθος και την Ανάσταση. Γι αυτό και ο Χριστός μάς κάλεσε μεν όλους κοντά του αλλά δεν βιάζει κανέναν, γι αυτό και είπε: «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Ματθ. 16.24, Μαρ. 8.34). Η προς τον Θεό δηλαδή αγάπη, όπως και η πίστη στον Χριστό, αποτελεί δική μας ελεύθερη επιλογή· κανείς δεν μπορεί να μάς την στερήσει, παρεκτός και εάν μόνοι μας παραιτηθούμε από αυτήν. Γι αυτό ακόμα και εάν μύρια δεινά ενσκήψουν εναντίον μας, με την χάρη του Θεού, ο οποίος πρώτος μάς αγάπησε, τα υπερνικούμε. Επομένως, ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχές ούτε δυνάμεις ούτε τα παρόντα ή τα μέλλοντα ούτε ύψος ούτε βάθος ούτε κάποια άλλη κτίση - δηλαδή άγγελος ή δαίμονας – θα μπορέσει να μάς χωρίσει από την αγάπη του Θεού, μάς λέει ο απόστολος Παύλος, η οποία επιτυγχάνεται εν Χριστώ.

Και όταν λέει ότι η προς τον Θεό αγάπη πραγματώνεται «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν», εννοεί πρώτον ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει και να αγαπήσει τον Θεό εάν δεν γνωρίσει και δεν αγαπήσει τον Χριστό, εάν δεν πιστέψει ότι είναι ο σαρκωθείς Υιός του Θεού «ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ιω. 1.29). Κι έπειτα, ότι η αγάπη προς τον Θεό είναι ουσιαστικά δώρο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το οποίο ακολουθεί την δική μας πίστη και προαίρεση· δηλαδή δεν γεμίζει η καρδιά μας από την δική μας ανθρώπινη και ατελή αγάπη, αλλά κοινωνεί, μετέχει στην τέλεια αγάπη του Θεού προς εμάς και γεμίζει από αυτήν.

Γι αυτό και λέει νωρίτερα ότι όταν αγαπούμε τον Θεό, τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, ακόμα και οι θλίψεις ή οι δοκιμασίες. Γιατί όπως γνωρίζουμε από τα άπειρα παραδείγματα των αγίων και των μαρτύρων, ο Θεός μεταποιεί τις δυσκολίες σε ευεργεσίες· και πολλές μεν φορές διασώζει τους πιστούς από τις δοκιμασίες, πάντοτε όμως, ακόμα και εάν υποκύψουν σε αυτές, τούς στεφανώνει με τον επουράνιο στέφανο της Βασιλείας του. Προσθέτει βέβαια και πάλι την πρόθεση ο απόστολος, όταν μιλάει για τους κατά την προαίρεση κλητούς, θέλοντας να δείξει ότι ο Θεός μάς καλεί όλους, αλλά δεν ακολουθούμε όλοι αυτό το κάλεσμά του, κατά τον λόγο του Κυρίου μας ότι «πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Ματθ. 22.14). Επομένως, τους κατά την προαίρεση κλητούς ο Θεός τους γνωρίζει εκ των προτέρων, μάς λέει, δηλαδή γνωρίζει ότι θα καταστούν κληρονόμοι της Βασιλείας του, σύμμορφοι με τον Χριστό, δηλαδή κατά χάριν θεοί, και γι αυτό όχι μόνο τους κάλεσε, αλλά και τους εδικαίωσε και τους εδόξασε.

Πράγματι, οι άγιοι μάρτυρες, παρά τα όσα δεινά υπέστησαν, δικαιώθηκαν για την πίστη τους και την προς τον Θεό αγάπη· νίκησαν τυράννους και απειλές, υπέμειναν βάσανα, κακουχίες, ακόμα και τον θάνατο. Ο Θεός όμως τούς δόξασε, τους κατέστησε φωτεινά παραδείγματα για τον καθένα μας, το όνομά τους παρέμεινε στην ιστορία, ενώ των τυράννων πέρασε στην λήθη. Και το κυριότερο πάντων, μπορεί να εγκατέλειψαν πρόωρα τον παρόντα βίο, τον οποίο άλλωστε όλοι οι άνθρωποι κάποια μέρα βιαίως αποχωρίζονται, κέρδισαν όμως την αιώνιο ζωή, την αγάπη του Θεού και την παντοτινή χαρά.

Επειδή λοιπόν τιμή αγίου είναι η μίμηση του αγίου, ας γίνουμε κι εμείς μιμητές τους στην προαίρεση, στην πίστη προς τον Χριστό και στην αγάπη προς αυτόν. Ας μη μάς τρομάζουν οι δυσκολίες της ζωής ούτε οι απειλές του κόσμου ούτε η οποιαδήποτε δύναμη, ανθρώπινη ή πειρασμική. Ας κρατούμε την καρδιά μας ενωμένη με τον Χριστό, όσο αδύναμοι κι αν αισθανόμαστε, και ο Κύριός μας θα μεταποιήσει κάθε δοκιμασία και κάθε προσωπική μας αδυναμία σε Θεού δύναμη και σωτήριο ευεργεσία. Αμήν.

π. Χ.Β.