Χαίρει σήμερα ἡ τοπική μας ἐκκλησία τῆς Κερκύρας, τῶν Παξῶν καί τῶν Διαποντίων Νήσων, Σεβασμιώτατε πάτερ καί δέσποτα, ἀξιότιμοι ἐκπρόσωποι τῶν ἀρχῶν τοῦ νησιοῦ μας, σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἀδελφοί χριστιανοί, ἐπειδή συμπληρώνονται εἴκοσι χρόνια ἀπό τήν ἐνθρόνιση τοῦ σεπτοῦ ποιμενάρχου μας στήν ἱερά μητρόπολή μας καί τήν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων του. Πάνδημος ὁ λαός σᾶς ὑποδέχθηκε, Σεβασμιώτατε, μέ προεξάρχοντες τούς τοπικούς ἄρχοντες, μέ σημαιοστολισμένους τούς δρόμους καί τίς πλατεῖες, μικροί μετά νεωτέρων, οἱ φιλαρμονικές νά παιανίζουν, νέοι μέ παραδοσιακές φορεσιές, τά σχολεῖα παρατεταγμένα μέ τίς στολές τῶν παρελάσεων καί ἄνθρωποι πλημμύρισαν τήν πλατεῖα καί τά καντούνια καί ἀπό τά στολισμένα παράθυρα τῶν ἀνωγείων ἔρραιναν μέ δάφνες καί ροδοπέταλα τό διάβα σας. Παρών καί ὁ Τοποτηρητής, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παραμυθίας κ. Τίτος, καί πλειάδα μητροπολιτῶν, προεξάρχοντος τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυροῦ Χριστοδούλου, μέ τόν ὁποῖο συνδεθήκατε πνευματικά εἴκοσι ἐννέα ἔτη νωρίτερα, ἀπό ὅταν ἀνέλαβε τήν διαποίμανση τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ. Σᾶς χειροτόνησε διάκονο καί πρεσβύτερο, σᾶς ἐνθρόνισε Ἡγούμενο τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Ἄνω Ξενιᾶς, σᾶς χειροτόνησε ἐπίσκοπο καί ἐκείνη τήν ἡμέρα πρῶτος πάντων, ἀρχόντων, κλήρου καί λαοῦ, ἔχαιρε γιά τήν χαρά σας καί ἐναπέθετε στό πρόσωπό σας χρηστές ἐλπίδες γιά τήν πνευματική τους προκοπή, ὑπό τήν καθοδήγηση τοῦ νέου τους ἐπισκόπου.
Καί δέν διεψεύσθησαν. Γιατί, ὅλα αὐτά τά χρόνια, ἀπεδείχθη μέ ἔργα καί μέ λόγους ἡ ἔμπρακτη ἀγάπη σας γιά τήν Ἐκκλησία, δηλαδή γιά τήν κεφαλή αὐτῆς, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, καί γιά τά μέλη της, τούς ἁγίους καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ἡ συνεργασία μέ τούς τοπικούς ἄρχοντες καί μέ τούς κληρικούς τῆς ἱερᾶς μας μητροπόλεως, ἡ χειροτονία πλειάδας νέων διακόνων καί πρεσβυτέρων, ἡ ἄνθηση τοῦ μοναχισμοῦ, ἡ ἀνέγερση κτιριακῶν ὑποδομῶν, ὅπως τῶν νέων γραφείων τῆς μητροπόλεως καί τῶν κατασκηνώσεων, ἡ ἀνακαίνιση παλαιῶν, ὅπως τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου, τοῦ ἱεροῦ βήματος καί τῶν βοηθητικῶν χώρων τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, ἡ ἐνίσχυση τῶν ὑφισταμένων ἱδρυμάτων καί ἡ σύσταση νέων, ἡ ἀρωγή στούς ἐμπερίστατους ἀδελφούς μας μέ τά ἐκκλησιαστικά συσσίτια, μέ τό κοινωνικό παντοπωλεῖο καί μέ κάθε ἄλλο πρόσφορο τρόπο,ἡ λειτουργία τῆς Σχολῆς Γονέων, ἡ διοργάνωση διαλέξεων ἀπό ἐπιφανεῖς ἐπιστήμονες, τό φιλακόλουθον τοῦ χαρακτῆρα σας καί ἡ διαρκῆς διδασκαλία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπό τά τακτικά κατ’ ἔτος κηρύγματα ἀλλά καί σέ κάθε λατρευτική εὐκαιρία, μαρτυροῦν περί αὐτοῦ.
Ὅλα αὐτά, καί ἄλλα πολλά γνωστά καί ἄγνωστα στούς πολλούς, μέ γνώμονα τήν κατά Θεόν προκοπή τῶν εὐσεβῶν κατοίκων τῆς ἱερᾶς μας μητροπόλεως, μέ σεβασμό στίς τοπικές παραδόσεις, ἀξιοποιώντας τό διαθέσιμο ἔμψυχο δυναμικό, τήν κληρονομιά πού ἄφησαν οἱ ἄξιοι προκάτοχοί σας καί τήν παρακαταθήκη τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἀφοῦ σέ κάθε εὐκαιρία τρόπον τινά ἐπαναλαμβάνετε τά λόγια πού ἀκούσαμε σήμερα κατά τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, διά στόματος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Ἀδελφοί, ζητοῦμε ἀπό ἐσᾶς καί σᾶς παρακαλοῦμε ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ, καθὼς παραλάβατε ἀπό ἐμᾶς τό πῶς πρέπει νά βαδίζετε καὶ νά ἀρέσετε στόν Θεό, ὥστε νά αὐξάνεσθε περισσότερο. Γιατί εἴδατε τί εἴδους παραγγελίες σᾶς δώσαμε διὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Διότι τοῦτο εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸς σας, νά ἀπέχετε ἀπὸ τήν πορνεία, νά γνωρίζει ὁ καθένας σας νά διατηρεῖ τὸν ἑαυτό του σέ ἁγιασμό καὶ τιμή, ὄχι σέ πάθος ἐπιθυμίας ὅπως καὶ τὰ ἔθνη πού δέν γνωρίζουν τόν Θεό, νά μήν ὑπερβάλλετε καί νά μήν πλεονεκτεῖτε σέ κάποιο πρᾶγμα εἰς βάρος τῶν ἀδελφῶν σας, διότι ὁ Κύριος ἀποδίδει δικαιοσύνη γιά ὅλα τοῦτα, καθὼς καὶ σᾶς ἔχουμε ἤδη πεῖ καὶ μαρτυρήσει. Γιατί ὁ Θεός δέν μᾶς κάλεσε σέ ἀκαθαρσίᾳ, ἀλλά σέ ἁγιασμό. Ἑπομένως, ἐκεῖνος πού ἀθετεῖ δέν ἀθετεῖ ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸν Θεὸ ὁ ὁποῖος καὶ ἔδωσε σέ ἐμᾶς τό Πνεῦμα αὐτοῦ τὸ Ἅγιον» (Θεσσ. δ’, 1-12).
Κι ἄν ἡ ἐποχή μας διαπνέεται ἀπό τό ὑλιστικό πνεῦμα, τό ὁποῖο πειράζει ἀκόμα καί τούς πιστούς μέ τόν πειρασμό τῆς ἐκκοσμικεύσεως, κι ἄν οἱ πολλοί βλέπουν τήν Ἐκκλησία ὡς ἕναν φορέα κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης, καί γιά τόν λόγο αὐτό ἀπαιτοῦν ὅλο καί περισσότερες ὑλικές παροχές καί μόνον αὐτές, ἐσεῖς, Σεβασμιώτατε, χωρίς νά παραθεωρεῖτε τίς ὑλικές ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων καί γνωρίζοντας ὅτι «οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνον ζήσεται ἄνθρωπος» (Ματθ. δ', 4), καί τοῦτο θεραπεύετε κατά δύναμιν καί ἐκεῖνο δέν παύετε νά διδάσκετε. Γιατί, ὅπως χαρακτηριστικά γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, «Καὶ γὰρ διὰ τοῦτό εἰσιν οἱ ἐπίσκοποι καὶ τὰ τάγματα τῶν πρεσβυτέρων καὶ διακόνων διὰ τὸ διδάσκειν τὸν λαὸν τὸ πῶς δεῖ πιστεύειν͵ καὶ τὸ πῶς εὔχεσθαι. Καὶ γὰρ οἱ φωστῆρες ἐκεῖνοι͵ οἱ ἀληθεῖς ποιμένες καὶ διδάσκαλοι οἱ θεοφόροι͵ οἱ ὁδηγοὶ τῆς σωτηρίας͵ οὐδὲν ἄλλο βιωτικὸν ἐφρόντιζον͵ εἰ μὴ τὸ διδάσκειν τὸν λαὸν τὰ πρὸς σωτηρίαν͵ ὡς κατὰ ἀλήθειαν βουλόμενοι λόγον δοῦναι τῷ Θεῷ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ» (MPG 95.329).
Φωστῆρας μέγιστος καί πρότυπο πνευματικοῦ πατρός, ὅλα αὐτά τά ἔτη, στέκει ὁ μόνιμος ἐπίσκοπος καί προστάτης τῆς Κερκύρας, ὁ θαυματουργός Ἅγιος Σπυρίδων, ὁ φτωχός βοσκός καί ἐπίσκοπος τῆς Τριμυνθοῦντος τῆς Κύπρου, ὁ φιλάνθρωπος, ὁ φιλόθεος, ὁ δογματίσας -ἄν καί ὀλιγογράμματος- στήν Πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο, ὁ τῶν ὀρθοδόξων ὑπέρμαχος καί τῶν κακοδόξων ἀντίπαλος, ὁ σωτῆρας τῆς νήσου ἀπό πεῖνες, ἐπιδημίες, ἐπιδρομές καί πλεῖστες συμφορές. Ἀλλά καί οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι Ἰάσων καί Σωσίπατρος, πού πρῶτοι κήρυξαν τό Εὐαγγέλιο σέ τοῦτο τόν εὐλογημένο τόπο, ἡ ἁγία μάρτυς Κερκύρα, ὁ ἅγιος Ἀρσένιος, ἐπίσκοπος Κερκύρας καί ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη καί ἐνταφιάστηκε ἐδῶ. Ἀλλά καί ὁ ἅγιος Νεκτάριος, ἐπίσκοπος Πενταπόλεως, ὁ θαυματουργός, ὁ λιπαρός κατά τήν θύραθεν καί κυρίως κατά τήν κατά Θεόν παιδεία, ὁ προστάτης τῆς νεότητας, ὁ πατέρας τῶν μοναχῶν, ὁ διδάσκαλος τῶν πιστῶν.
Μέ τίς πρεσβεῖες τῶν ὁποίων εὐχόμαστε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά σᾶς ἐνδυναμώνει, Σεβασμιώτατε πάτερ καί δέσποτα, νά σᾶς χαρίζει μακρότητα ἡμερῶν καί ὑγεία καί νά σᾶς χαριτώνει μέ τούς ἀγλαούς καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐπ’ εὐεργεσίᾳ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί πρός δόξαν τοῦ ἁγίου ὀνόματός του. Ἀμήν.
(Ὀμιλία κατά τήν Θ. Λειτουργία τῆς 23.11.2022)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου