Ο τυφλός και οι πνευματικά τυφλοί [Κυριακή ΙΔ΄ Λουκά] (1.12.2019)


Η περικοπή του κατά Λουκάν Ευαγγελίου[1] που ακούσαμε σήμερα, αδελφοί χριστιανοί, μάς μιλά για έναν τυφλό, ο οποίος καθόταν στο δρόμο έξω από την Ιεριχώ και ζητιάνευε. Κάποια στιγμή άκουσε κόσμο πολύ να πλησιάζει. Ρωτούσε λοιπόν να μάθει τί συμβαίνει και τού είπανε ότι περνά ο Ιησούς από την Ναζαρέτ. Άρχισε τότε να φωνάζει λέγοντας, «Ιησού, γιε του Δαβίδ, ελέησέ με», ενώ ο κόσμος τού έκανε παρατήρηση λέγοντάς του να σωπάσει. Ο Χριστός όμως στάθηκε, ζήτησε να φέρουν μπροστά του τον τυφλό και τον ρώτησε: «Τί θέλεις να σού κάνω;» Εκείνος είπε: «Κύριε, για να δω». Ο Ιησούς απάντησε: «Δες. Η πίστη σου σε έσωσε», και μονομιάς ο τυφλός βρήκε το φως του και ακολουθούσε τον Χριστό δοξάζοντας τον Θεό, μαζί με τον λαό που έγινε μάρτυρας αυτού του θαύματος.

«Σού λείπει ακόμα ένα» [Κυριακή ΙΓ΄ Λουκά] (24.11.2019)


Η περικοπή από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο που ακούσαμε σήμερα, αδελφοί χριστιανοί, μάς διηγείται μια συνάντηση που είχε ο Χριστός με έναν νεαρό νομικό, ο οποίος για να πειράξει τον Ιησού, τον ρώτησε: - Δάσκαλε αγαθέ, τί να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνιο ζωή; - Τί με λες αγαθό; αποκρίθηκε ο Χριστός, ουδείς αγαθός, παρά μόνο ένας, ο Θεός. Γνωρίζεις τις εντολές: μη μοιχεύσεις, μη φονεύσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου. - Όλα αυτά τα έχω τηρήσει από παιδί, είπε εκείνος. - Σού λείπει ακόμα ένα, τού λέει ο Χριστός, πούλησε τα υπάρχοντά σου και σκόρπισέ τα στους φτωχούς και θα έχεις θησαυρούς στον ουρανό και ακολούθησέ με. Ὀταν άκουσε αυτά ο νεαρός λυπήθηκε πολύ, γιατί ήταν πολύ πλούσιος. Είδε ο Χριστός ότι λυπήθηκε και σχολίασε: - Πόσο δύσκολα θα εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού όσοι έχουν χρήματα! Γιατί είναι πιο εύκολο να περάσει η γκαμήλα μέσα από την τρύπα της βελόνας, παρά να εισέλθει ο πλούσιος στην βασιλεία του Θεού. - Και ποιός δύναται να σωθεί; ρώτησαν αυτοί που άκουγαν. - Τα αδύνατα για τους ανθρώπους, είναι δυνατά για τον Θεό.

Ο πλούτος της φιλανθρωπίας [Κυριακή Θ΄ Λουκά] (17.11.2019)


Με την παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου και εκείνη του καλού Σαμαρείτη, που προηγήθηκαν, διδαχθήκαμε ποιά είναι τα πρόσκαιρα αγαθά και ποιά τα αιώνια και τί καρπούς επιφέρει η σκληροκαρδία και ποιά η σημασία της φιλανθρωπίας, υπόδειγμα της οποίας είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Σήμερα, αδελφοί χριστιανοί, η αγία μας Εκκλησία προβάλλει την παραβολή του άφρονα πλουσίου, για να μάς διδάξει ότι η ρίζα κάθε κακού, κάθε αμαρτίας, δεν είναι άλλη από την πλεονεξία, όπως θα μάς εξηγήσει στη συνέχεια ο Μέγας Βασίλειος1.

Ο καλός Σαμαρείτης Χριστός [Κυριακή Η΄ Λουκά] (10.11.2019)



Σήμερα, αδελφοί χριστιανοί, ακούσαμε την παραβολή του καλού Σαμαρείτη, με την οποία ο Χριστός έδειξε στον νομικό της εποχής του ότι πλησίον δεν είναι ούτε ο ομοεθνής ούτε ο νομομαθής ή ο ευσεβής άνθρωπος αλλά ο φιλάνθρωπος και ελεήμων. Πρώτος, μάλιστα, φιλάνθρωπος και ελεήμων και γι` αυτό πλησίον όλων των ανθρώπων και πρότυπο για τον καθένα μας, είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, όπως θα μάς διδάξει ευθύς αμέσως ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος1.