Εἴθισται, λέει, στίς ἐκδηλώσεις μνήμης ἀνά τήν πατρίδα μας γιά τό ὁλοκαύτωμα τῆς γερμανικῆς Κατοχῆς, νά προσκαλοῦνται καί ἐκπρόσωποι τῆς Γερμανίας· γι αὐτό καί ἡ πρόσκληση [1] στόν Πρόεδρο τῆς Τουρκίας, νά παραστῆ στίς ἐπίσημες ἐκδηλώσεις γιά τά διακόσια χρόνια τῆς Ἑλληνικῆς Παλιγγενεσίας καί τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Βέβαια, ἡ σημερινή Γερμανία, διά τῶν ἐκπροσώπων της, συμμερίζεται τον πόνο πού προκάλεσε ὁ ὄλεθρος τόν ὁποῖο ἡ ἴδια προξένησε καί δηλώνει μεταμέλεια, παρ’ ὅλο πού δέν δέχεται νά καταβάλει τίς ὀφειλόμενες ἀποζημιώσεις. Ὅποιος παρίσταται, τρανός καί ἄσημος, δέν μπορεῖ παρά νά συμμερίζεται τίς θέσεις του ἑλληνικοῦ πνεύματος καί τήν στάση τοῦ λαοῦ μας, διαχρονικά, ὑπέρ τῆς Ἐλευθερίας· αὐτό δηλώνει ἡ παρουσία του.
Ὅσο τραγελαφικό θά ἦταν νά βλέπαμε στά Καλάβρυτα ἀνήμερα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου ὑψωμένη στό μνημεῖο τῶν πεσόντων νά κυματίζει ἡ σημαία τῶν ναζί δίπλα στήν γαλανόλευκη, ἄλλο τόσο ἀταίριαστη εἶναι, τήν 25η Μαρτίου, ἡ εἰκόνα τῆς ἠμισελήνου σέ αἱματοβαμμένο κάμπο. Ὄχι μόνον ἐκεῖ, οὔτε μόνο τότε· παντοῦ καί πάντα ἀνά τήν Ἑλλάδα. Γιατί ἡ γείτων χώρα καί ὁ ἐπί κεφαλῆς αὐτῆς ὄχι μόνο δέν συμμερίζονται τούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους μας γιά τήν Ἐλευθερία, ἀλλά καυχῶνται γιά τίς σφαγές, τίς γενοκτονίες καί τίς ἐκτοπίσεις πληθυσμῶν πού διέπραξαν οἱ πρόγονοί τους. Γιατί ἔχουν κηρύξει ἕναν ἄδηλο πόλεμο ὁ ὁποῖος περιλαμβάνει casus beli, παραβιάσεις στήν θάλασσα, στόν ἀέρα καί στήν ξηρά, ρητορική μίσους, σφετερισμό τῶν δικαιωμάτων μας, περιφρόνηση τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, βεβήλωση, μέ τήν μετατροπή σε τεμένη τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς καί τῆς Μονῆς τῆς Χώρας, τῶν μνημείων πού μαρτυροῦν τό ἀπόγειο τῆς σύζευξης Ἑλληνικοῦ πνεύματος καί Χριστιανικῆς πίστης, καί ἄλλα πολλά.
Ποία τιμή δύναται νά ἀποδώσει στούς ἀγῶνες τῆς πατρίδας μας εκεῖνος πού καθημερινά λόγοις καί ἔργοις καραδοκεῖ νά ὑφαρπάσει ὅ,τι μᾶς ἀνήκει; Ὁ Αἴσωπος μᾶς δίδαξε ὅτι ὁ λύκος τσομπάνης δέν γίνεται· ἡ σύμπραξη μέ τά πρόβατα καλό μόνο στήν κοιλιά του κάνει. Εὐτυχῶς γιά ἐμᾶς, ὁ ἐκκολαπτόμενος σουλτάνος ἀπέρριψε την πρόσκληση τῶν ἀπίστων, δείχνοντας τήν (κατ’ αὐτόν) ὑπεροχή του. Μᾶς ἀπέδειξε ἔτσι τό αὐτονόητο καί μᾶς ἀπάλλαξε ἀπό σχεδόν βέβαιο ἐξευτελισμό.
Οἱ ἐκδηλώσεις τῶν ἐθνικῶν μας ἐπετείων δέν εἶναι κοσμικές χοροεσπερίδες ἤ θεατρικές παραστάσεις, ὅπου δύναται νά παραστεῖ ὁ πᾶς εἷς. Οἱ ἐθνικές μας ἐπέτειοι εἶναι ἡμέρες μνήμης, τιμῆς πρός τούς πεσόντες, προβληματισμοῦ γιά τήν πορεία μας ὡς ἔθνους καί ὡς ἀνεξάρτητου κράτους, κυματισμοῦ καί παιᾶνα τῆς διακήρυξης πού διαγράφει ὁ σταυρός καί οἱ γαλανόλευκες ταινίες: Ἐλευθερία ἤ θάνατος.
----------------
1. «Εκείνο που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι η υγιής φιλοδοξία της κ. Αγγελοπούλου για τους εορτασμούς εκτεινόταν ώς πρόσφατα πέρα από την πρόσκληση στην Αθήνα των τριών αρχηγών κρατών που προστάτευσαν τον Αγώνα και εγγυήθηκαν την Ανεξαρτησία. Η κ. Αγγελοπούλου είχε αποφασίσει να καλέσει στην Αθήνα τον Ταγίπ Ερντογάν, με το σκεπτικό ότι η πιθανή αποδοχή της πρόκλησης από τον Τούρκο πρόεδρο θα ήταν μια ελληνοτουρκική πρωτοβουλία ειρήνης και φιλίας με παγκόσμια εμβέλεια που θα μπορούσε να οδηγήσει τους εμπλεκόμενους ακόμα και στο Νομπέλ Ειρήνης. Η ιδέα στηρίχτηκε στο πρότυπο των εορτασμών για το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου όπου πάντοτε συμμετέχει ο εκάστοτε καγκελάριος της Γερμανίας. Μάλιστα, η κ. Αγγελοπούλου δεν είχε κρατήσει την ιδέα για τον εαυτό της, αλλά λέγεται ότι την είχε συζητήσει στο τέλος του 2019 με τουρκικές επαφές της.
Η ιδέα αυτή, ιδιαίτερα προωθημένη, δεν αποκλείστηκε από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά δεν φαίνεται ότι συνάντησε την ανταπόκριση της Αγκυρας σε μια εποχή κατά την οποία η συμπεριφορά του Τούρκου προέδρου απομακρύνεται δραματικά από το πρότυπο του κουμπάρου των αρχών της δεκαετίας του 2000».
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 26.10.2020, https://www.kathimerini.gr/politics/561131158/i-megali-ekplixi-toy-2021/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου