Τις προηγούμενες Κυριακές, αδελφοί χριστιανοί, οι οποίες έπονται της Κυριακής του Πάσχα, η αγία μας Εκκλησία προέβαλε ενώπιόν μας το κήρυγμα της Αναστάσεως του Χριστού και της θεότητάς του, η οποία νικά τον θάνατο, την φθορά και την αμαρτία. Είδαμε τον Θωμά να ψηλαφεί τον αναστάντα Χριστό και να διακηρύσσει «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου!», είδαμε τις μυροφόρες, οι οποίες πρώτες κήρυξαν στους μαθητές την Ανάσταση του Χριστού, είδαμε τον Κύριο να θεραπεύει τον παραλυτο από την σωματική του ασθένεια και να χορηγεί στην Σαμαρείτιδα το ύδωρ το ζων, την εν πνεύματι και αληθεία προσκύνηση του Θεού, είδαμε τον εκ γενετής τυφλό να γίνεται κήρυκας της θεότητας του Κυρίου μας και της θαυματουργού του δυνάμεως. Η σημερινή περικοπή του ιερού Ευαγγελίου περιλαμβάνει τους τελευταίους στίχους από το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο [1] και συνοψίζει τρόπον τινά όλα τα αναστάσιμα γεγονότα.
Αφού αναστήθηκε ο Ιησούς το πρωί της πρώτης μέρας μετά το Σάββατο, μάς λέει, φανερώθηκε πρώτα στην Μαρία την Μαγδαληνή, από την οποία είχε βγάλει επτά δαιμόνια. Εκείνη πήγε και το ανήγγειλε στους μαθητές που πενθούσαν και έκλαιγαν, κι ενώ τούς είπε ότι ζει ο Κύριος και τον είδε, δεν την πίστεψαν. Αργότερα φανερώθηκε με άλλη μορφή σε δύο από αυτούς, που πήγαιναν στο χωράφι, κι εκείνοι αφού επέστρεψαν το είπαν στους υπόλοιπους‧ αλλά ούτε εκείνους πίστεψαν. Έπειτα φανερώθηκε στους ένδεκα που ήταν συγκεντρωμένοι, και τούς επέπληξε για την απιστία τους και την σκληροκαρδία τους, επειδή δεν πίστεψαν εκείνους που τόν είχαν δει αναστημένο. Και τούς είπε: Να πορευθείτε σε όλον τον κόσμο και να κηρύξετε το Ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Αυτός που θα πιστέψει και θα βαπτιστεί θα σωθεί, ενώ όποιος δεν πιστέψει θα κατακριθεί. Σε αυτους που θα πιστέψουν, τέτοια θαυματά σημεία θα επακολουθήσουν‧ στο όνομά μου θα βγάλουν δαιμόνια, θα λαλήσουν καινούριες γλώσσες, θα σηκώσουν φίδια, κι αν ακόμα πιουν κάτι θανάσιμο, δεν θα τούς βλάψει‧ θα βάλουν τα χέρια τους πάνω στους αρρώστους, κι εκείνοι θα θεραπευτούν. Και ο μεν Κύριος αφού τούς είπε αυτά ανελήφθη στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του Θεού‧ εκείνοι δε αφού βγήκαν έξω κήρυξαν παντού, με την βοήθεια του Κυρίου ο οποίος και διαβεβαιώνει τον λόγο με τα θαύματα που επακολουθούν. Αμήν.
Το μεγαλύτερο θαύμα, το μυστήριο των μυστηρίων, το κήρυγμα των αποστόλων και το φως του κόσμου είναι η Ανάσταση του Χριστού. Και το χαρμόσυνο ευαγγέλιο το οποίο κήρυξαν δεν είναι άλλο από αυτό που λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον Κατηχητικό του Λόγο, τον οποίο διαβάζουμε το βράδι της Αναστάσεως, ότι «συγγνώμη ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλεν». Αυτή είναι η νέα γλώσσα, αυτό είναι το καινούριο μήνυμα που εξαπλώθηκε στην οικουμένη. Σε έναν κόσμο που ακόμα και σήμερα κυριαρχεί η ιδιοτέλεια, ο εγωκεντρισμός, το μίσος, η εκδίκηση, οι φιλονικείες, οι έριδες, οι μάχες, οι πόλεμοι, η πέινα, η φθορά και ο θάνατος, σε έναν κόσμο που δεν φαίνεται να έχει καμιά ελπιδα ανάκαμψης και πνευματικής προκοπής, φως και ελπίδα και ζωή και ανάσταση αποτελεί η άκρα φιλανθρωπία του Θεού και η συγκατάβασή του προς τον άνθρωπο, που ενώ έχει πλαστεί για τα υψηλά κείται στα χαμηλά, φιλανθρωπία η οποία οχι μόνο δεν κρίνει τον κόσμο αλλά προσφέρεται θυσία υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας, και με την Ανάστασή του χαρίζει σε όλους μας την χαρά της συγγνώμης, της λύτρωσης από τα θανατηφόρα δεσμά της αμαρτίας και των λανθασμένων επιλογών μας. Το κηρυγμα και η ζωή των αγίων Αποστόλων, των Μαρτύρων, των Ομολογητών, των Πατέρων της Εκκλησίας μας και όλων των ανθρώπων που έζησαν κατά Θεόν, δεν είναι άλλο από το κήρυγμα της Αναστάσεως του Χριστού και του κόσμου. Αλλά και το κήρυγμα της Εκκλησίας, κάθε μέρα και λαμπρότερα κάθε Κυριακή, την Ανάσταση πανηγυρίζει, την Ανάσταση κηρύττει και τον αναστάντα Χριστό προσφέρει εις βρώσιν τοις πιστοίς, τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν αἰώνιον».
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που σήμερα η αγία μας Εκκλησία τιμά και εορτάζει την μνήμη των αγίων 318 Πατέρων που συγκρότησαν την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο το 325 στην Νίκαια της Βιθυνίας, και κατεδίκασαν την αίρεση του Αρείου, ο οποίος πρέσβευε ότι ο Χριστός δεν ήταν τέλειος Θεός αλλά κτίσμα του Θεού. Αν όμως δεν είναι Θεός, δεν είναι ούτε δημιουργός ούτε σωτήρας του κόσμου. Αν ο Ιησούς Χριστός δεν είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, τότε η Ανάστασή του δεν αποτελεί πανανθρώπινο γεγονός αλλά ένα αμφιλεγόμενο σημείο της ιστορίας. Αν δεν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, τότε το κήρυγμα της Αναστάσεως ευτελίζεται σε στείρα ηθικολογία και το Άγιο Ποτήριο δεν περιέχει την πηγή της ζωής και της αθανασίας αλλά σκέτο άρτο και οίνο. Αν ο Ιησούς Χριστός δεν είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, τότε τα λόγια του ήταν κενά, ψεύτικα, τότε δεν υπάρχει ελπίδα, ούτε Ανάσταση, ούτε ζωή, ούτε συγγνώμη.
Αλλά πόσο επίκαιρα είναι όλα αυτά στην εποχή μας, αδελφοί χριστιανοί, δεν χρειάζεται κανείς να επιχειρηματολογήσει. Ζούμε σε ένα κλίμα πνευματικής ακαταστασίας, αμφισβητήσεως, θεοποιήσεως των πάντων. Θεμέλιο και άγκυρα κόντρα στις θύελλες και στους ανέμους των καιρών δεν έχουμε άλλο από την ακράδαντη πίστη ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος και ο Θεός μας, που έλαβε για χάρη μας σάρκα και έχυσε το αίμα του για εμάς και Αναστήθηκε, ανατέλλοντας το ανέσπερο φως της συγγνώμης και της εν Χριστώ ελευθερίας. Αμήν.
------------------
1. Μάρ. Ιστ΄ 9–20.
Αφού αναστήθηκε ο Ιησούς το πρωί της πρώτης μέρας μετά το Σάββατο, μάς λέει, φανερώθηκε πρώτα στην Μαρία την Μαγδαληνή, από την οποία είχε βγάλει επτά δαιμόνια. Εκείνη πήγε και το ανήγγειλε στους μαθητές που πενθούσαν και έκλαιγαν, κι ενώ τούς είπε ότι ζει ο Κύριος και τον είδε, δεν την πίστεψαν. Αργότερα φανερώθηκε με άλλη μορφή σε δύο από αυτούς, που πήγαιναν στο χωράφι, κι εκείνοι αφού επέστρεψαν το είπαν στους υπόλοιπους‧ αλλά ούτε εκείνους πίστεψαν. Έπειτα φανερώθηκε στους ένδεκα που ήταν συγκεντρωμένοι, και τούς επέπληξε για την απιστία τους και την σκληροκαρδία τους, επειδή δεν πίστεψαν εκείνους που τόν είχαν δει αναστημένο. Και τούς είπε: Να πορευθείτε σε όλον τον κόσμο και να κηρύξετε το Ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Αυτός που θα πιστέψει και θα βαπτιστεί θα σωθεί, ενώ όποιος δεν πιστέψει θα κατακριθεί. Σε αυτους που θα πιστέψουν, τέτοια θαυματά σημεία θα επακολουθήσουν‧ στο όνομά μου θα βγάλουν δαιμόνια, θα λαλήσουν καινούριες γλώσσες, θα σηκώσουν φίδια, κι αν ακόμα πιουν κάτι θανάσιμο, δεν θα τούς βλάψει‧ θα βάλουν τα χέρια τους πάνω στους αρρώστους, κι εκείνοι θα θεραπευτούν. Και ο μεν Κύριος αφού τούς είπε αυτά ανελήφθη στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του Θεού‧ εκείνοι δε αφού βγήκαν έξω κήρυξαν παντού, με την βοήθεια του Κυρίου ο οποίος και διαβεβαιώνει τον λόγο με τα θαύματα που επακολουθούν. Αμήν.
Το μεγαλύτερο θαύμα, το μυστήριο των μυστηρίων, το κήρυγμα των αποστόλων και το φως του κόσμου είναι η Ανάσταση του Χριστού. Και το χαρμόσυνο ευαγγέλιο το οποίο κήρυξαν δεν είναι άλλο από αυτό που λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον Κατηχητικό του Λόγο, τον οποίο διαβάζουμε το βράδι της Αναστάσεως, ότι «συγγνώμη ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλεν». Αυτή είναι η νέα γλώσσα, αυτό είναι το καινούριο μήνυμα που εξαπλώθηκε στην οικουμένη. Σε έναν κόσμο που ακόμα και σήμερα κυριαρχεί η ιδιοτέλεια, ο εγωκεντρισμός, το μίσος, η εκδίκηση, οι φιλονικείες, οι έριδες, οι μάχες, οι πόλεμοι, η πέινα, η φθορά και ο θάνατος, σε έναν κόσμο που δεν φαίνεται να έχει καμιά ελπιδα ανάκαμψης και πνευματικής προκοπής, φως και ελπίδα και ζωή και ανάσταση αποτελεί η άκρα φιλανθρωπία του Θεού και η συγκατάβασή του προς τον άνθρωπο, που ενώ έχει πλαστεί για τα υψηλά κείται στα χαμηλά, φιλανθρωπία η οποία οχι μόνο δεν κρίνει τον κόσμο αλλά προσφέρεται θυσία υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας, και με την Ανάστασή του χαρίζει σε όλους μας την χαρά της συγγνώμης, της λύτρωσης από τα θανατηφόρα δεσμά της αμαρτίας και των λανθασμένων επιλογών μας. Το κηρυγμα και η ζωή των αγίων Αποστόλων, των Μαρτύρων, των Ομολογητών, των Πατέρων της Εκκλησίας μας και όλων των ανθρώπων που έζησαν κατά Θεόν, δεν είναι άλλο από το κήρυγμα της Αναστάσεως του Χριστού και του κόσμου. Αλλά και το κήρυγμα της Εκκλησίας, κάθε μέρα και λαμπρότερα κάθε Κυριακή, την Ανάσταση πανηγυρίζει, την Ανάσταση κηρύττει και τον αναστάντα Χριστό προσφέρει εις βρώσιν τοις πιστοίς, τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν αἰώνιον».
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που σήμερα η αγία μας Εκκλησία τιμά και εορτάζει την μνήμη των αγίων 318 Πατέρων που συγκρότησαν την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο το 325 στην Νίκαια της Βιθυνίας, και κατεδίκασαν την αίρεση του Αρείου, ο οποίος πρέσβευε ότι ο Χριστός δεν ήταν τέλειος Θεός αλλά κτίσμα του Θεού. Αν όμως δεν είναι Θεός, δεν είναι ούτε δημιουργός ούτε σωτήρας του κόσμου. Αν ο Ιησούς Χριστός δεν είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, τότε η Ανάστασή του δεν αποτελεί πανανθρώπινο γεγονός αλλά ένα αμφιλεγόμενο σημείο της ιστορίας. Αν δεν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, τότε το κήρυγμα της Αναστάσεως ευτελίζεται σε στείρα ηθικολογία και το Άγιο Ποτήριο δεν περιέχει την πηγή της ζωής και της αθανασίας αλλά σκέτο άρτο και οίνο. Αν ο Ιησούς Χριστός δεν είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, τότε τα λόγια του ήταν κενά, ψεύτικα, τότε δεν υπάρχει ελπίδα, ούτε Ανάσταση, ούτε ζωή, ούτε συγγνώμη.
Αλλά πόσο επίκαιρα είναι όλα αυτά στην εποχή μας, αδελφοί χριστιανοί, δεν χρειάζεται κανείς να επιχειρηματολογήσει. Ζούμε σε ένα κλίμα πνευματικής ακαταστασίας, αμφισβητήσεως, θεοποιήσεως των πάντων. Θεμέλιο και άγκυρα κόντρα στις θύελλες και στους ανέμους των καιρών δεν έχουμε άλλο από την ακράδαντη πίστη ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος και ο Θεός μας, που έλαβε για χάρη μας σάρκα και έχυσε το αίμα του για εμάς και Αναστήθηκε, ανατέλλοντας το ανέσπερο φως της συγγνώμης και της εν Χριστώ ελευθερίας. Αμήν.
------------------
1. Μάρ. Ιστ΄ 9–20.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου