Με την περικοπή του κατά Λουκάν Ευαγγελίου που αναγνώσαμε κατά την σημερινή Θεία Λειτουργία, αδελφοί χριστιανοί, η αγία μας Εκκλησία μάς υπογραμμίζει την σημασία της πίστεως για την ζωή μας. Πλησίασε τον Ιησού κάποιος αρχηγός της συναγωγής, που τον έλεγαν Ιάειρο, και τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την ετοιμοθάνατη κόρη του. Καθώς πήγαιναν προς το σπίτι, κόσμος πολύς συνωστίζονταν γύρω από τον Χριστό, ανάμεσά τους και μια γυναίκα που επί δώδεκα χρόνια αιμορραγούσε και δεν κατάφερε να βρει την γιατρειά της, παρόλο που είχε ξοδέψει στους γιατρούς όλη την περιουσία της. Πλησίασε από πίσω και άγγιξε την άκρη από το ρούχο του Ιησού και μονομιάς σταμάτησε η αιμορραγία. Τότε ο Χριστός κοντοστάθηκε και ρωτούσε ποιός τον άγγιξε. -Κυριε, τού λέει ο Πέτρος, το πλήθος σε συνθλίβει και ρωτάς ποιός σε άγγιξε; -Κάποιος με άγγιξε, απαντά ο Χριστός, γιατί αισθάνθηκα δύναμη να βγαίνει από μένα. Τότε η γυναίκα φανερώθηκε και τρέμοντας διηγήθηκε ενώπιον πάντων όλη την ιστορία. -Αναθάρρησε, κόρη, τής λέει τότε ο Χριστός, η πίστη σου σε έσωσε, να πορεύεσαι με ειρήνη. Στο μεταξύ ήλθε ένας υπηρέτης του Ιάειρου και τού ανακοίνωσε ότι η θυγατέρα του είχε ήδη πεθάνει. -Μή φοβάσαι, τού λέει ο Χριστός, μόνο να έχεις πίστη και θα σωθεί. Σαν έφτασαν, παίρνει μέσα ο Ιησούς τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους γονείς του κοριτσιού. Όλοι έκλαιγαν και θρηνούσαν. -Μην κλαίτε, τους λέει, δεν πέθανε αλλά κοιμάται. Εκείνοι γέλασαν, γιατί ήξεραν ότι πέθανε. Τότε ο Χριστός τούς έβγαλε όλους έξω, έπιασε το χέρι του κοριτσιού και της είπε: -Παιδάκι μου, σήκω. Τότε επέστρεψε η ψυχή της κοπέλας κι αμέσως αναστήθηκε, στους δε γονείς που έμειναν έκθαμβοι παρτήγγειλε να μην πουν τίποτα σε κανέναν.
Το κοινό σημείο που έχουν αυτά τα δύο θαύματα είναι η αναφορά του Χριστού στην πίστη‧ «Να έχεις θάρρος, η πίστη σου σε έσωσε», λέει στην αιμορροούσα, και στον Ιάειρο «Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε και θα σωθεί (το παιδί σου)». Αντίθετα με όσα συχνά μερικοί λένε, ότι δηλαδή θέλουν να δουν ένα θαύμα για να πιστεψουν, βλέπουμε ότι ο Χριστός θέτει την πίστη ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση του θαύματος. Γιατί το θαύμα είναι ανατροπή των νόμων της φύσεως και η πίστη αποτελεί υπέρβαση της λογικής. Γι’ αυτό ο Κύριος μάς είπε ότι εάν έχουμε πίστη σαν κόκκο σιναπιού και πούμε στο βουνό να μετακινηθεί, αυτό θα πάει εκεί που θα τού πούμε. Πίστεψε ο Πέτρος στον λόγο του Χριστού και περπάτησε πάνω στη θάλασσα‧ είδε τα κύματα και τον σάλο της θάλασσας, η λογική θεώρηση του πράγματος τον φόβισε, ολιγοπίστησε κι ευθύς βυθίστηκε. Πίστεψε ο ληστής και με μια λέξη μπήκε στον Παράδεισο, σε αντίθεση με τους μη πιστεύσαντες ιερείς των Ιουδαίων, που οδήγησαν τον Ιησού στον σταυρό.
Το θαύμα, λοιπόν είναι αποτέλεσμα της βούλησης του Θεού και της δικής μας πίστης. Η πίστη πάλι δεν έρχεται αν δεν υπάρχει ταπείνωση, δηλαδή συναίσθηση ότι δεν είμαστε πανίσχυροι και ότι υπάρχουν πράγματα που υπερβαίνουν τη λογική μας. Ο ορθολογιστής δεν δύναται να πιστέψει ότι με ένα άγγιγμα γίνεται να θεραπευθεί μια επίμονη ασθένεια ή με έναν λόγο να αναστηθεί ένας νεκρός. Αλλά ακόμα κι αν δει κάποιο θαύμα, η αυτάρκειά του (δηλαδή ο εγωισμός του) όχι απλά δεν τον αφήνει να πιστέψει αλλά προσπαθεί να το αποδώσει σε κάποιο τέχνασμα ή στην θεά τύχη.
Δεν είναι λίγα τα θαύματα που γίνονται ακόμα και στις μέρες μας, που η πίστη βάλλεται τόσο επίμονα από το κοσμικό πνεύμα. Όποιος έχει πίστη, δύναται να τα δει‧ όποιος πάλι δεν θέλει, κανείς δεν μπορεί να τον πειθαναγκάσει. Ας προσέξουμε όμως και το εξής: ο Θεός δεν θαυματουργεί για λόγους εντυπωσιασμού ή διαφήμισης, αλλά με σκοπό την σωτηρία μας. Για να παιδαγωγήσει τον Ιάειρο και τους όχλους, φανέρωσε το θαύμα της αιμορροούσας. Παράλληλα, τού απαγορεύει να πει το θαύμα της ανάστασης της κόρης του, για να μην γεννηθεί μέσα του υπερηφάνεια.
Το ζητούμενο, επομένως, αδελφοί χριστιανοί, δεν είναι το θαύμα, αλλα η πίστη, η οποία είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος κι όχι επίτευγμα δικό μας. Όπως μάλιστα υπογραμμίζει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «Μόνη η πίστη παραμένει σ` εκείνους που την έχουν‧ δεν διαψεύδει όποιον την λαμβάνει, δεν αθετεί όποιον την έχει, δεν φοβάται τους κλέφτες, δεν κοιτά λοξά τους άρπαγες, δεν έχει ανάγκη από κλειδαριές, δεν ζητά φύλακες. Γιατί η πίστη έχει φύλακα τον Θεό, ο οποίος παρέχει δι’ αυτής σε όλους τα πάντα αμέσως. Αυτήν επιθυμούν να έχουν οι βασιλείς, αλλά την κατέχουν οι ιδιώτες‧ την ζητούν οι μεγάλοι και τρανοί αλλά εκείνη ασπάζεται τους ευτελείς‧ έρχεται προς τους αρρώστους, τούς κρατεί απ` το χέρι και τούς καθοδηγεί, χαρίζοντας αμισθί τις θεραπείες». Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου