 |
Με πολλή χαρά πληροφορηθήκαμε οι πιστοί την αγιοκατάταξη του γέροντος Ιακώβου (Τσαλίκη) του εν Ευβοία, η μνήμη του οποίου ορίστηκε να τιμάται στις 22 Νοεμβρίου. Ήδη δε, έχουν προγραμματιστεί, σε διάφορους τόπους, ομιλίες, ημερίδες, αγρυπνίες και λοιπές λατρευτικές εκδηλώσεις προς τιμήν του νέου αμαράντου άνθους της Εκκλησίας του Χριστού. Η Εκκλησία, βέβαια, δεν κατασκευάζει αγίους, δεν «αγιοποιεί», αλλά αφουγκράζεται το κοινό αίσθημα των πιστών και προβάλλει τους ποικιλοτρόπως δοξασμένους από τον Θεό αγίους, ώστε να αποτελούν υπόδειγμα για τους πιστούς και καταφυγή και παρηγοριά στις τρικυμίες του βίου.
Με δέος στεκόμαστε, οι χοϊκοί και αμαρτωλοί, μπροστά στα μεγαλεία των αγίων, ιδιαίτερα όταν κάτι μάς συνδέει άμεσα μαζί τους. Και με τον Άγιο Ιάκωβο τον εν Ευβοία μάς συνδέει, αν μη τι άλλο, ο παρών χρόνος. Όταν ακούμε ότι ο Άγιος Σπυρίδων συλλειτουργούσε με αγγέλους, ίσως μάς φαίνεται όχι ως γεγονός αλλά ως διήγηση ρομαντική και απόμακρη. Όταν όμως μαθαίνουμε ότι ο ταπεινός και ήσυχος Γέροντας Ιάκωβος της Μονής του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία συλλειτουργούσε με αγγέλους, η πληροφορία αυτή δεν γίνεται να μάς αφήσει αδιάφορους, γιατί είτε παρευρεθήκαμε οι ίδιοι είτε γνωρίζουμε ανθρώπους που παρέστησαν σε κάποιες από εκείνες τις Θείες Λειτουργίες.
Το δέος τούτο, όμως, ας μη γίνει αφορμή να σκεφτούμε ότι εμείς δεν μπορούμε να μοιάσουμε στους αγίους, γιατί αυτός ο λογισμός αποσκοπεί να μάς αποτρέψει από κάθε πνευματικό αγώνα. Ούτε, πάλι, αποτελεί αιτία καυχήσεως, επειδή έτυχε να γνωρίσουμε εκ του σύνεγγυς τον Άγιο, να πάρουμε την ευχή του ή να διδαχθούμε από τους λόγους του. Αμφότεροι οι λογισμοί είναι θανατηφόροι, μιας που οδηγούν στην ακηδία.
Οι άγιοι είναι φίλοι μας, αδέλφια μας, που το άπειρο έλεος του Θεού τούς στόλισε με κάθε πετράδι πνευματικό, υπομονή, εγκράτεια, πίστη, αγάπη, πραότητα, αγαθοσύνη, μακροθυμία, επιείκεια, πτωχεία, ταπείνωση. Δεν αποτελούν ανθρώπινο επίτευγμα όλα αυτά αλλά είναι δώρα του Αγίου Πνεύματος, που δίνονται στους πτωχούς τω πνεύματι και στους ταπεινούς τη καρδία. Κι επειδή ο Θεός δεν είναι πρωσοπολήπτης, τα δώρα αυτά είναι προορισμένα για κάθε άνθρωπο. Επομένως, δυνάμεθα κι εμείς να επιτύχουμε τοιούτων ευεργεσιών. Πώς; Μα, φυσικά, μιμούμενοι την ζωή των εν Χριστώ ανακαινισθέντων αδελφών μας, τους οποίους ο θάνατος δεν μπόρεσε να αγγίξει.
Αν, λοιπόν, θέλουμε να τιμήσουμε τον όσιο Ιάκωβο τον εν Ευβοία, ας γίνουμε μιμητές του στην αγάπη προς τον Θεό και προς τον πλησίον, στην σεμνότητα του βίου, στην ησυχία, στην εγκράτεια, στην σιωπή, στην υπομονή, στην λατρευτική ζωή, στην αδιάλειπτο προσευχή, στην πτωχεία, στην ταπείνωση. Αυτών εστί χρεία, και αυτός είναι ο λόγος που η Εκκλησία μας εγγράφει στας αγιολογικάς δέλτους και τιμά την μνήμη των αγίων. Γιατί, όπως χαρακτηριστικά λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «Αἱ
τῶν μαρτύρων ἑορταὶ οὐκ ἐν τῇ περιόδῳ
τῶν ἡμερῶν μόνον͵ ἀλλὰ καὶ τῇ γνώμῃ
τῶν ἐπιτελούντων κρίνονται. Οἷόν τι
λέγω· ἐμιμήσω μάρτυρα; ἐζήλωσας
αὐτοῦ τὴν ἀρετήν; κατ΄ ἴχνος αὐτοῦ
τῆς φιλοσοφίας ἔδραμες; καὶ οὐκ οὔσης
ἡμέρας μάρτυρος͵ ἑορτὴν μάρτυρος
ἐπετέλεσας. Τιμὴ γὰρ μάρτυρος͵ μίμησις
μάρτυρος» (PG
50.661-663).
Η φωτογραφία ελήφθη από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου