Κλητοί εις ενότητα


Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ, ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε, μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πρᾳότητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ, σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης.
(Ἐφεσ. δ΄ 1-3)

     Στην μακραίωνη ιστορία της, η Εκκλησία υπήρξε ορφανή μόλις δέκα μέρες: από την Ανάληψη μέχρι την Πεντηκοστή, οπότε «άλλον Παράκλητο» έπεμψε ο Κύριος, καλών πάντας εις ενότητα και μένων μεθ' ημών έως της συντελείας του αιώνος. Επ' αυτού δεν τίθεται αμφιβολία. Ζητούμενο αποτελεί το να βαδίσουμε εντός της κλήσεως αυτής, και μάλιστα αξίως.
     Σκοπός της κλήσεως η ενότητα του Πνεύματος. Ενότητα όχι εκ του κόσμου τούτου, στηριγμένη σε υλικά ή ιδεολογικά ή συναισθηματικά ή κοινού συμφέροντος ελατήρια, αλλά εν Αγίω Πνεύματι, εν τω συνδέσμω της ειρήνης. Και πώς να βρεις ειρήνη, αν λείπει η ταπεινοφροσύνη; κι άμα δεν έχεις ειρήνη, πώς να είσαι πράος; κι άμα δεν είσαι ταπεινός, πώς να μακροθυμήσεις, παραβλέπων τα ατοπήματα του αδελφού σου; και από πού άραγε να αντλήσεις αγάπη, ώστε να ανεχτείς και να αποδεχτείς τον πλησίον, με το ίδιον του χαρακτήρα του ή τα ελαττώματά του;
     Ζητούμενο η ενότητα του Πνεύματος. Συμπτώματα της απουσίας της όταν και όπου αυτή εκλείπει, ο κατακερματισμός της κοινωνίας, η φτώχεια και ο πλουτισμός, η αντιπαλότητα στις ανθρώπινες σχέσεις, η έκπτωση της Εκκλησίας σε εθιμική συμπροσευχή των Κυριακών και των Εορτών, ο εμπλουτισμός των ιερών πανηγύρεων με κοσμικές συνήθειες, η καύχηση του (τάχα) εξομολογούμενου για τον «χαρισματούχο Πνευματικό» του, η αγωνία ενίων κληρικών και λαϊκών να αποκτήσουν οπαδούς.
     Ειρήνη την δική Του έδωσε, όχι εκ του κόσμου τούτου, γι αυτό και εκλήθη άρχων ειρήνης. Κι αν όλοι είμαστε κλητοί, πάντως οι εκλεκτοί ολίγοι, οι βαδίσαντες αξίως. Γιατί η ενότητα δεν είναι ανθρώπινο έργο, ούτε πραγματοποιείται με ανακοινωθέντα ή ευχολόγια, αλλά είναι έργο του Θεού, εν Πνεύματι και αληθεία. Και το μεν Πνεύμα όπου θέλει πνει, αλήθεια δε είναι ο ίδιος ο Χριστός και η παραδεδομένη από τον ίδιο, τους Αποστόλους, τους Οικουμενικούς Διδασκάλους και την ίδια την Εκκλησία, μία και αναλλοίωτη, γραπτή και άγραφη διδασκαλία.